Aρέα, κουβέρτα, σνακ, χαμηλός φωτισμός και μια καλή, αγωνιώδης ταινία στην οθόνη είναι, ομολογουμένως, ο τέλειος συνδυασμός για να περάσεις το Χάλογουιν. Για την πιο τρομακτική νύχτα του χρόνου, λοιπόν, σας συστήνουμε τις παρακάτω πέντε προτάσεις που εγγυούνται το σασπένς και την ανατριχίλα.
"Funny Games" (Μίκαελ Χάνεκε, 1997)
Σε μία από τις διασημότερες ταινίες του Αυστριακού auteur, δύο νεαροί με χόμπι τις δολοφονίες, κρατούν όμηρους μια τριμελή οικογένεια, την υποβάλλουν σε σαδιστικές δοκιμασίες και στη συνέχεια εξοντώνουν ένα ένα τα μέλη της. Εκ πρώτης όψεως η ταινία του Αυστριακού συνιστά ένα νιχιλιστικό ψυχολογικό θρίλερ, στο οποίο το απόλυτο κακό επικρατεί του καλού, μέσω της σαδιστικής επίθεσης δύο νεαρών στο εξοχικό μιας αγαπημένης αστικής οικογένειας. Ο Χάνεκε ωστόσο, με τη συγκεκριμένη ταινία πάει ένα βήμα παραπέρα, ανάγοντάς τη όλη στο επίπεδο ενός μεταμοντέρνου σχόλιου πάνω στο ίδιο το μέσο του σινεμά και της απεικόνισης της συμβατικής πραγματικότητας. Περιλαμβάνει, μάλιστα, και μία από τις καλύτερες σκηνές όλων των εποχών.
"Angst" (Γκέραλντ Καργκλ, 1983)
Η μοναδική ταινία που έφτιαξε ποτέ ο Γερμανός σκηνοθέτης Γκέραλντ Καργκλ, όλη γυρισμένη με steadycam τοποθετημένη πάνω στο σώμα του πρωταγωνιστή Έργουιν Λέντερ, προϋποθέτει θέαση με γερό στομάχι. Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από ένα ψυχοπαθή, ο οποίος αφού αποφυλακίζεται δε χάνει καθόλου χρόνο και αρχίζει να πραγματοποιεί τις σαδιστικές φαντασιώσεις του. Το φιλμ θεωρήθηκε τόσο βίαιο στην εποχή του που απαγορεύτηκε σε πολλές ευρωπαϊκές αγορές.
"Η Εξαφάνιση" (Τζορτζ Σλούιζερ, 1988)
Θρίλερ το οποίο προκαλεί ρίγη σε οποιονδήποτε δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να πηγαίνει ταξίδι χωρίς το κινητό ή απλά οπουδήποτε χωρίς μπαταρία στη συσκευή, η "Εξαφάνιση" αποτελεί άψογο δείγμα ενός καθηλωτικού suspense movie. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένα ζευγάρι που κάνει road trip, όταν σε μια στάση η κοπέλα εξαφανίζεται από προσώπου γης. Αυτό που ακολουθεί είναι μια επώδυνη οδύσσεια, καθώς ο σύντροφός της προσπαθεί όχι μόνο να την εντοπίσει και να διαχειριστεί την απουσία της, αλλά και να καταλάβει πώς την έχασε. Τα πάνω κάτω έρχονται τη στιγμή που, τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση, λαμβάνει μια κάρτα από έναν άνθρωπο που ξέρει τι απέγινε η γυναίκα του. Η "Εξαφάνιση" είναι διαθέσιμη στο Cinobo.
"Μια Γυναίκα Δαιμονισμένη" (Αντρέι Ζουλάφσκι, 1981)
Στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 ο Πολωνός σκηνοθέτης Αντρέι Ζουλάφσκι βρισκόταν σε μια από τις πιο τεταμένες φάσεις της ζωής του. Για πολιτικούς λόγους είχε υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την πατρίδα του, την ίδια στιγμή που η οικογένειά του διαλυόταν λόγω διαζυγίου. Η πιεστική συνθήκη στην οποία βρισκόταν τροφοδοτεί αυτήν την οριακή ταινία πάνω στην έννοια του διαχωρισμού και της διχοτόμησης, η οποία απολύτως ταιριαστά τοποθετείται στο Βερολίνο, το οποίο ακόμα διαπερνούσε το Τείχος. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένα παντρεμένο ζευγάρι, το οποίο βιώνει τη διάβρωση της σχέσης του στον πιο ακραίο βαθμό. Η ιστορία τους εξελίσσεται από την οπτική γωνία του κατασκόπου που ενσαρκώνει ο Σαμ Νιλ, ένας τυπικός μισογύνης ο οποίος φρικάρει όταν μαθαίνει για την απιστία της συντρόφου του, την οποία ενσαρκώνει η Ιζαμπέλ Ατζανί σε μια αποστομωτικά εξωγήινη ερμηνεία. Ακολουθεί μια ιλιγγιώδης καθίζηση στο αίσθημα της αποξένωσης του εαυτού ως συνέπεια μιας αρρωστημένα τοξικής σχέσης, οδηγώντας το εξπρεσιονιστικό αυτό θρίλερ σε ένα φινάλε που καρφώνεται για πάντα στο μυαλό.
"Audition" (Τακάσι Μίκε, 1999)
"Πού πήγαν όλα τα καλά κορίτσια;" Γύρω από αυτήν την απορία περιστρέφεται η ταινία που έμελλε να απογειώσει τόσο τη δημοφιλία του ιαπωνικού τρόμου (j-horror) όσο και να καθιερώσει διεθνώς το όνομα του σκηνοθέτη Τακάσι Μίκε. Με αφορμή το απωθημένο του κεντρικού χαρακτήρα, ενός επιτυχημένου μεσήλικα παραγωγού ο οποίος αναζητά μια νέα σύντροφο ζωής, αποφασίζεται να διεξαχθεί ένα ψεύτικο κάστινγκ. Ενώ οι συμμετέχουσες θεωρούν πως διεκδικούν ένα ρόλο, στην πραγματικότητα ο ήρωας διαλέγει νύφη. Μέσα από την (ατιμωτική) διαδικασία ερωτεύεται κεραυνοβόλα μια νεότερή του κοπέλα, η οποία δείχνει αθώα αλλά στα αλήθεια κρύβει τις μακάβριες ορέξεις της. Το "Audition" προετοιμάζει μεθοδικά το έδαφος προτού ξεδιπλώσει το βίαιο θάλος του, δίνοντας νέες διαστάσεις στο τι εννοούμε torture porn ("kiri, kiri, kiri…"), ενώ ταυτόχρονα αρνείται να μπει σε κινηματογραφικά καλούπια. Το φιλμ λειτουργεί τόσο ως μία υπερηχητική ταινία εκδίκησης όσο και ένα σχόλιο για την εύθραυστη αρρενωπότητα και τον ιαπωνικό σεξισμό των late ‘90s. Οι άνδρες πενθούν την απώλεια της παραδοσιακής νοικοκυράς καθώς με το νέο αιώνα αναδύεται η ανεξάρτητη καριερίστρια που δεν τους έχει ανάγκη και, άμα λάχει, δε διστάζει να τους ξεπαστρέψει.
athinorama.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου