Με ανοικτή –τουλάχιστον προς το παρόν την ημερομηνία αναχώρησής τους από την Αθήνα έφτασαν χθες οι επικεφαλής των τεσσάρων θεσμών και από το πρωί ρίχνονται στη… μάχη της διαπραγμάτευσης με την ελληνική διαπραγματευτική ομάδα. Από το πρόγραμμα των σημερινών συναντήσεων, φαίνεται ότι οι δύο πλευρές θέλουν να κινήσουν γρήγορα τις διαδικασίες, τουλάχιστον γρηγορότερα συγκριτικά με τον προηγούμενο γύρο του Δεκεμβρίου.
Έτσι, ο πρωϊνός γύρος ξεκινάει με την Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας και τα ενεργειακά ζητήματα ενώ το απόγευμα θα γίνει η επίσημη έναρξη των διαπραγματεύσεων με την περίφημη «επισκόπηση» για να ακολουθήσουν τα –εξαιρετικά κρίσιμα δημοσιονομικά το βράδυ.
Το «στοίχημα» σε αυτή τη φάση είναι να φανεί κατά πόσο οι δύο πλευρές μπορούν να έρθουν σε τεχνική συμφωνία πριν από το Eurogroup της 20ης Μαρτίου κάτι όμως που αυτή τη στιγμή φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο λόγω και των πολλών θεμάτων που πρέπει να κλείσουν αλλά και λόγω της πολυπλοκότητας αρκετών από αυτά. Όταν η ατζέντα περιλαμβάνει ταυτόχρονα και εργασιακό και ασφαλιστικό και φορολογικό τότε είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί χρόνος προκειμένου να αποσαφηνιστεί και η τελευταία λεπτομέρεια. Και να ήταν μόνον αυτά: μέσα στις επόμενες ημέρες θα πρέπει να κλειδώσουν και όλες οι εκκρεμότητες από τα προαπαιτούμενα της β’ αξιολόγησης με τα κυριότερα εξ’ αυτών να είναι τα εξής:
1. Η ολοκλήρωση των μεγάλων ιδιωτικοποιήσεων (περιφερειακά αεροδρόμια, ΟΛΠ, Ελληνικό).
2. H υιοθέτηση του πλαισίου για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, τις συλλογικές απολύσεις και τις απεργίες.
3.Το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας με τη μεταβίβαση ποσοστού της ΔΕΗ.
4. Η υιοθέτηση των περίπου 230 συστάσεων του ΟΟΣΑ για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
5. Η νομοθεσία και τα μέτρα για τον έλεγχο των δαπανών στην υγεία (προμήθειες, τιμές φαρμάκων, γενόσημα).
6. Το θεσμικό πλαίσιο για την εξωδικαστική ρύθμιση οφειλών.
7. Οι αλλαγές στη διακυβέρνηση των συστημικών τραπεζών, που δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί.
8. Το περαιτέρω άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και η εξάλειψη των περιορισμών σε ορισμένα επαγγέλματα, όπως των μηχανικών.
9. Η αναθεώρηση του νόμου για τη χρήση γης και το εθνικό κτηματολόγιο.
10. Η μεταρρύθμιση του ειδικού μισθολογίου των ενστόλων.
11. Οι ηλεκτρονικές δημοπρασίες.
12. Το πλαίσιο για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων.
Με αυτά τα 12 προαπαιτούμενα, ουσιαστικά κλείνουν οι επιμέρους εκκρεμότητες της β’ αξιολόγησης. Και πάλι όμως θα μένουν τα «μεγάλα θέματα» όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά το Eurogroup της περασμένης Δευτέρας.
Έτσι, εκτός από τα προαπαιτούμενα που έχουν περιγραφεί στο μνημόνιο, η «ατζέντα» των επικεφαλής του κουαρτέτου θα περιλαμβάνει και τα ακόλουθα:
· Να συμφωνήσουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές για το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2016. Προς το παρόν υπάρχουν τρεις διαφορετικές εκτιμήσεις: η θέση της ελληνικής κυβέρνησης η οποία ανεβάζει τον πήχη κοντά στο 3%, η θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προσδιορίζει το πρωτογενές πλεόνασμα και η εκτίμηση του ΔΝΤ για 0,9%. «Το υπουργείο Οικονομικών έχει ήδη ενημερώσει τους θεσμούς για την τελική εκτίμηση κοντά στο 3%» σημειώνει αρμόδια πηγή του οικονομικού επιτελείου. Κρίσιμο θεωρείται το να αποδεχτεί και επίσημα το ΔΝΤ ότι έπεσε έξω στην εκτίμησή του για την προηγούμενη χρονιά καθώς πάνω σε αυτήν έχει στηριχτεί σε μεγάλο βαθμό και η απαίτηση για λήψη πρόσθετων δημοσιονομικών μέτρων της τάξεως του 2% για μετά το 2018. Στην πράξη, για να μην χρειαστούν νέα δημοσιονομικά μέτρα μετά το 2018, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα πρέπει να αναγνωρίσει… λάθος 3,6 δις. ευρώ. Επισήμως, η Ελληνική Στατιστική Αρχή και η Eurostat θα ανακοινώσουν το πλεόνασμα του 2016 στις 21 Απριλίου.
· Να προσδιοριστεί ποιο τμήμα της υπεραπόδοσης του 2016 προκύπτει από μέτρα «μόνιμου διαρθρωτικού χαρακτήρα» και ποιο από εφάπαξ παρεμβάσεις οι οποίες δεν έχουν τον ίδιο δημοσιονομικό αντίκτυπο το 2017, το 2018 αλλά και τα επόμενα χρόνια. Ακόμη και αν «κλειδώσει» το πρωτογενές πλεόνασμα του 2016, οι θεσμοί αναμένεται να απορρίψουν ένα μέρος του αποδίδοντάς το σε μέτρα με εφάπαξ χαρακτήρα. Για παράδειγμα, η υπεραπόδοση από τον φόρο των νομικών προσώπων του 2016 εκτιμάται ότι δεν θα επαναληφθεί το 2017 καθώς σε μεγάλο βαθμό προήλθε από τις αυξημένες προκαταβολές. Από την άλλη, ως μη επαναλαμβανόμενη αναμένεται να αντιμετωπιστεί και η υπεραπόδοση από τον φόρο στα καπνικά προϊόντα η οποία και προήλθε από την «αποθεματοποίηση» στην οποία προχώρησαν οι επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του 2016.
· Να υπολογιστεί αν υπάρχει «δημοσιονομικό κενό» για το 2017 και για το 2018 το οποίο θα πρέπει να καλυφθεί με μέτρα. Κατά τη διακοπή των διαπραγματεύσεων τον Δεκέμβριο, οι δύο πλευρές είχαν διαγνώσει δημοσιονομικό κενό της τάξεως των 700 εκατ. ευρώ ενώ η ελληνική πλευρά είχε προτείνει μέτρα 550 εκατ. ευρώ για την κάλυψή του (σ.σ κατάργηση της έκπτωσης 1,5% σε μισθωτούς και συνταξιούχους, περικοπή έκπτωσης φόρου για τις ιατρικές δαπάνες, παρεμβάσεις στα εισοδηματικά κριτήρια του επιδόματος θέρμανσης κλπ). Η ύπαρξη και το εύρος του δημοσιονομικού κενού, θα μπει εκ νέου στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με την ελληνική πλευρά να τονίζει ότι εξαιτίας της υπεραπόδοσης των εσόδων, έχει ήδη εξαφανιστεί. Με τα σημερινά δεδομένα (σ.σ την υπεραπόδοση του 2016, τις προβλέψεις για την ανάπτυξη του 2017 και του 2018 αλλά και με δεδομένα τα μέτρα που έχουν νομοθετηθεί για φέτος και του χρόνου) το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 προβλέπεται αυτή τη στιγμή σε πάνω από 3,7%.
· Να προσδιοριστεί το περιεχόμενο αλλά και το εύρος της φορολογικής και της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που θα ενεργοποιηθεί από την 1/1/2019. Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση μιλάει ουσιαστικά για ανακατανομή φορολογικών βαρών. Το εύρος αυτής της ανακατανομής (δηλαδή το αν θα είναι ένα, δύο ή περισσότερα δις. ευρώ) δεν έχει ξεκαθαριστεί και εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από το πόσο χαμηλά θα θελήσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να ρίξει το αφορολόγητο. Μια μείωση στα επίπεδα του μέσου όρου της Ευρωζώνης, θα φέρει μέτρα συνολικού ύψους άνω των δύο δις. ευρώ ενώ ο συνολικός λογαριασμός θα ανέβει ακόμη περισσότερο αν προστεθεί και η περικοπή της «προσωπικής διαφοράς».
Από τη διαπραγμάτευση, δεν θα κριθεί μόνο το εύρος των παρεμβάσεων αλλά και το περιεχόμενο. Το ΔΝΤ για παράδειγμα, δεν φαίνεται να αποδέχεται τα «θετικά μέτρα» που θέλει να περάσει η ελληνική πλευρά όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, του ΦΠΑ στο ρεύμα και στα τρόφιμα, στα εισιτήρια κλπ. Ζητά μειώσεις συντελεστών για τα μεσαία και υψηλά εισοδήματα προκειμένου να περιοριστεί το κίνητρο για φοροδιαφυγή αλλά και περιορισμό των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων για να τονωθεί η επιχειρηματικότητα. Τέτοιου είδους μειώσεις όμως, αντιβαίνουν στην πολιτική της σημερινής κυβέρνησης καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα εμφανιζόταν να παίρνει χρήματα από τα χαμηλά και μεσαία στρώματα μέσα από τη μείωση του αφορολογήτου και να τα δίνει στις επιχειρήσεις. Κάτι ανάλογο ισχύει και στο ασφαλιστικό με την ελληνική πλευρά να επιδιώκει την προστασία του εισοδήματος των συνταξιούχων.
thetoc.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου