Στην επαρχία Χατάι της νοτιοανατολικής Τουρκίας που συνορεύει με τη Συρία ζουν σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες Σύροι. Στο μεταξύ όμως δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτοι. Τουλάχιστον όχι όσο παλαιότερα.
«Καταστρέφουν την κοινωνία μας», λέει ένας καταστηματάρχης στην Αντάκια. «Οι αντιλήψεις τους δεν ταιριάζουν με τις δικές μας. Οι άνδρες συνεχίζουν να φοράνε την ισλαμική ένδυση ενώ οι γυναίκες μπούρκες».
«Και δεν τους αρέσει πώς ντυνόμαστε εμείς», προσθέτει η αδερφή του. «Λέγεται μάλιστα ότι έχουν διαδηλώσει στην πόλη μας, επειδή υποτίθεται ότι οι πολίτες της Αντάκιας ντύνονται πολύ ελαφριά. Φανταστείτε! Εμείς ντυνόμαστε έτσι εδώ και ολόκληρες γενιές. Είμαστε τα παιδιά του Ατατούρκ».
Δύσκολες συνθήκες
Χρόνια είχε να ακούσει κανείς δημοσίως τέτοιες εκφράσεις στην Τουρκία. Τους τελευταίους μήνες όμως η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην. Στη δε επαρχία του Χατάι ενδέχεται μάλιστα να επιδεινωθεί. Λόγω της κοντινής απόστασης, η περιοχή υποδέχθηκε εκατοντάδες χιλιάδες Σύρους. Πολλοί έμειναν, άλλοι συνέχισαν το ταξίδι τους, κυρίως προς την Κωνσταντινούπολη. Τώρα όμως καλούνται να επιστρέψουν στις επαρχίες όπου δηλώθηκαν για πρώτη φορά.
Στο Χατάι ζουν εδώ και δυο περίπου χρόνια η Σεμίρα, ο σύζυγός της και ο 17χρονος γιος τους. Κατάγονται από τη Λαττάκεια της Συρίας. Η ζωή στην Τουρκία είναι εξαιρετικά δύσκολη, όπως λένε. Ο μόνος που εργάζεται είναι ο γιός τους. «Δουλεύει στην Coca-Cola από τις 7 το πρωί», λέει η μητέρα του. «Το βράδυ έρχεται στις 8 με 9. Δουλεύει σκληρά, δεν έχει ελεύθερο χρόνο. Έχει μόλις ένα ρεπό την εβδομάδα. Στην ηλικία του πρέπει και να διασκεδάζει κανείς. Αλλά δεν είχε παιδικά και εφηβικά χρόνια. Το μόνο που ξέρει είναι η δουλειά».
Το μόνον που θέλει η 54χρονη για το γιό της είναι να πάει σχολείο. Η ίδια και ο σύζυγός της ωστόσο δεν μπορούν να εργαστούν, καθότι είναι άρρωστοι. «Όταν πάμε εδώ στο νοσοκομείο πάντα μας φροντίζουν, δεν έχουμε παράπονο. Η ιατρική περίθαλψη είναι πολύ καλή. Οι συνθήκες διαβίωσης όμως είναι δύσκολες».
Γεμάτα νοσοκομεία – Προβλήματα στα σχολεία
Αυτό ακριβώς όμως είναι κάτι που ενοχλεί στο μεταξύ πολλούς Τούρκους. Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα, ενώ η κατάσταση στα σχολεία είναι εξαιρετικά δύσκολη, καθώς στις τάξεις υπάρχουν προσφυγόπουλα που δεν μιλούν λέξη τουρκικά.
Σε περίπτωση πάντως που επέστρεφαν στη Συρία, ο γιός της Σεμίρα θα έπρεπε να πάει στρατό και να πολεμήσει για το μισητό καθεστώς. Τι θα προτιμούσε η ίδια για την οικογένειά της; Εάν είχε λεφτά, όπως λέει, θα πλήρωνε τους διακινητές για να εγκαταλείψει την Τουρκία.
Κάριν Ζεντς (ARD)
Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου