Από την προβολή του πρώτου επεισοδίου, η σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ "100 χρόνια ελληνική δισκογραφία", με ξεναγό τη μοναδική Χαρούλα Αλεξίου, έχει κερδίσει τις καρδιές του τηλεοπτικού κοινού.
Η σειρά ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Σκόκα, και σε σενάριο του Δημήτρη Χαλιώτη και του Νίκο Ακτύπη, είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, με πρωταγωνιστές όλους εκείνους που συνέδεσαν τη ζωή τους με την ελληνική δισκογραφία και δημιούργησαν, με έμπνευση και πάθος, το θαύμα της ελληνικής μουσικής.
Από τα χρόνια του φωνόγραφου και των περιπλανώμενων "γραμμοφωνατζήδων" των αρχών του 20ού αιώνα, στα χρόνια του ’60, των "μικρών δίσκων" και των "τζουκ μποξ"… Κι από εκεί, στους μεγάλους δίσκους βινυλίου, στους ψηφιακούς δίσκους και στο διαδίκτυο.
Ο ένας εκ των σεναριογράφων, κ. Δημήτρης Χαλιώτης, μιλά αποκλειστικά στο TheTOC για το "δύσκολο αλλά και γοητευτικό εγχείρημα", τη συνεργασία του με την κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια, Χαρούλα Αλεξίου, ενώ μας αποκαλύπτει και τι είναι εκείνο που θα θυμάται πάντα από το μαγικό του ταξίδι στην ελληνική δισκογραφία.
Τι περιλαμβάνει το ντοκιμαντέρ;
Η σειρά ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ "100 χρόνια ελληνική δισκογραφία" επιχειρεί για πρώτη φορά να αφηγηθεί γραμμικά την ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι σήμερα. Μέσα στις δεκαετίες έχουν υπάρξει στην ΕΡΤ σπουδαίες εκπομπές μουσικού περιεχομένου για συγκεκριμένες περιόδους της ελληνικής μουσικής ή για διάφορα είδη του ελληνικού τραγουδιού. Είναι όμως η πρώτη φορά που αυτή η ιστορία – με επίκεντρο τη δισκογραφία και όχι γενικά το τραγούδι - θα ειπωθεί από την αρχή και σε μία χρονική σειρά. Αυτό είναι και το ξεχωριστό της συγκεκριμένης δουλειάς.
Χωράνε 100 χρόνια ελληνική δισκογραφία σε 12 επεισόδια;
Η αυθόρμητη απάντηση είναι όχι. Αλλά για να είμαστε ειλικρινείς ούτε σε 50 επεισόδια μπορεί να ειπωθεί. Είναι μία ιστορία τεράστια και πολυκύμαντη. Κάθε ιστορία όμως μπορεί να ειπωθεί στον χρόνο που θα ορίσεις. Στόχος δεν ήταν να κάνουμε διατριβή πάνω στην ελληνική δισκογραφία, αλλά να αφηγηθούμε μια ιστορία που θα περιλαμβάνει κάποιους από τους σημαντικότερους σταθμούς της, θα είναι όσο το δυνατόν πιο δίκαιη και αντιπροσωπευτική και θα αφορά τον τηλεθεατή. Νομίζω τα καταφέραμε.
Πόσο δύσκολη ήταν η δική σας δουλειά;
Ήταν ένα στοίχημα δύσκολο, απαιτητικό, αλλά και πολύ γοητευτικό. Χρειάστηκε πολλή και προσωπική έρευνα. Ανατρέξαμε στην αντίστοιχη βιβλιογραφία, είδαμε συνεντεύξεις, κάναμε πραγματική βουτιά στο πολύτιμο αρχείο της ΕΡΤ. Κάπως έτσι φτιάχτηκαν οι πρώτες σκαλέτες των επεισοδίων που έβαζαν τα πράγματα σε μια σειρά. Στη συνέχεια έγιναν οι συνεντεύξεις. Μας μίλησαν περίπου 140 άνθρωποι της δισκογραφίας: τραγουδιστές, συνθέτες, στιχουργοί, ηχολήπτες, δισκογραφικοί παραγωγοί, φωτογράφοι, ζωγράφοι, άνθρωποι των δημοσίων σχέσεων, μελετητές του τραγουδιού. Απάντησαν σε ερωτήσεις μας που προέκυπταν από τα σενάρια, αλλά μας αφηγήθηκαν και προσωπικές τους ιστορίες.
Από αυτό το υλικό των εκατοντάδων ωρών έπρεπε να επιλέξουμε και να αντιστοιχήσουμε με τα σενάρια συγκεκριμένα αποσπάσματα. Κάπως έτσι προέκυψε το τελικό παζλ που απαρτίζεται από την αφήγηση της Χαρούλας, τα αποσπάσματα των συνεντεύξεων, τα κομμάτια του αρχείου και φυσικά τα υπέροχα πλάνα της σκηνοθέτιδας μας, Μαρίας Σκόκα.
Η συνεργασία με τη Χαρούλα Αλεξίου;
Η Χάρις Αλεξίου είναι ένα κεφάλαιο για την ελληνική μουσική και τη δισκογραφία. Βασικά είναι ένα κεφάλαιο για την Ελλάδα. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο κατάλληλη αφηγήτρια γι’ αυτή τη σειρά ντοκιμαντέρ. Είναι ένας άνθρωπος με καθολική αποδοχή. Είναι η Χαρούλα της καρδιάς μας. Όσον αφορά την εικόνα που έχω εγώ προσωπικά από τις συναντήσεις μου μαζί της είναι η εικόνα ενός σεμνού, ζεστού, υπέροχου ανθρώπου. Δεν έπαψα ποτέ φυσικά να τη βλέπω με δέος. Κάποιες συναντήσεις ούτε καν τις είχα ονειρευτεί. Νιώθω απίστευτα τυχερός και ευγνώμων που τη γνώρισα.
Ποια εποχή της ελληνικής δισκογραφίας σας κέντρησε περισσότερο το ενδιαφέρον ή σας συγκίνησε περισσότερο και γιατί;
Κάθε εποχή έχει την αξία της. Εγώ υπογράφω το σενάριο στα πρώτα έξι επεισόδια, από τις αρχές του 20 ου αιώνα μέχρι την πτώση της Χούντας το 1974. Δηλαδή εποχές που δεν έχω ζήσει, αλλά δεν μου ήταν άγνωστες. Τόσο μουσικά όσο και ιστορικά, γιατί αγαπώ πολύ και την ιστορία. Κι αυτό το "χέρι – χέρι" η ιστορία της Ελλάδας μαζί με την ιστορία της δισκογραφίας είναι που με συγκινεί πιο πολύ. Κι όλοι αυτοί οι σπουδαίοι που απαρτίζουν αυτή την τεράστια ιστορία.
Τι είναι αυτό που θα θυμάστε περισσότερο από αυτό το "ταξίδι”;
Τους ανθρώπους. Τους ανθρώπους που ήρθαν και μας μίλησαν και θαυμάζω απεριόριστα. Μα πάνω απ’ όλα τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκα. Είναι πολλοί, αλλά θα μου επιτρέψετε να ξεχωρίσω κάποιους. Χρωστάω ένα τεράστιο ευχαριστώ στη σκηνοθέτιδα μας, τη Μαρία Σκόκα, που δούλεψε νυχθημερόν γι’ αυτή τη δουλειά και την υπερασπίστηκε μέχρι κεραίας με την πολύτιμη, κινηματογραφική ματιά της. Η δική μας δουλειά, όπως την ανέφερα παραπάνω, ήταν επί χάρτου.
Η Μαρία την πήρε και την έκανε εικόνα με τρόπο μοναδικό. Το ίδιο πολύτιμη και η δουλειά της Ευγενίας Παπαγεωργίου στο μοντάζ και του Στέλιου Ορφανίδη στη διεύθυνση φωτογραφίας και στο post production. Φυσικά ευχαριστώ την παραγωγό μας Ελένη Αφεντάκη για την εμπιστοσύνη. Άφησα τελευταίο τον Νίκο Ακτύπη, τον συνάδελφο σεναριογράφο, για τις πολύωρες συζητήσεις μας, τη συναδελφική αλληλεγγύη και την υποστήριξη σε κάθε βήμα αυτής της δουλειάς.
thetoc.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου