Από την κυνική παραδοχή ότι όταν κάποιος παίρνει δάνειο για να αγοράσει ή να φτιάξει σπίτι, παίρνει και το ρίσκο να το χάσει, χαρακτηρίστηκε η ομιλία του υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου.
Παρότι πολλοί αναφέρουν τον κύριο Τσακαλώτο ως «μαρξιστή», χαρακτηρισμό που αποδέχεται και ο ίδιος, η χθεσινή του παραδοχή, μάλλον μπορεί να θεωρηθεί ακραία καπιταλιστική. «Η κανονική αγορά στέγασης έχει πάντα ένα ρίσκο. Παίρνεις ένα δάνειο και κάποια στιγμή πρέπει να το ξεπληρώσεις. Έχεις και την πιθανότητα κάποια στιγμή να μη σου βγει αυτό το ρίσκο και να το χάσεις», δήλωσε στην Βουλή ο κ. Τσακαλώτος, συνεχίζοντας μάλιστα το επιχείρημά του με την ομολογία ότι προ κρίσης γίνονταν πλειστηριασμοί, χωρίς να υπάρχει κανένα κίνημα υποστήριξης των ανθρώπων που έχαναν τα σπίτια τους εξαιτίας χρεών.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ανέλυσε πως όποιος παίρνει δάνειο ρισκάρει και μπορεί να χάσει. Έτσι, έρχεται η κυβέρνηση να σώσει ό,τι μπορεί – δεν μπορεί όμως να τα σώσει και όλα, γι’ αυτό θα πρέπει να είμαστε και… ευχαριστημένοι με την ρύθμιση που «πέτυχε». Στο σύνολο της ομιλίας του εξάλλου, ο κύριος Τσακαλώτος επιχείρησε να πείσει ότι με το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η χώρα έχει επιστρέψει στην «κανονικότητα» και στην «κανονικότητα» αυτή, η κυβέρνηση δεν μπορεί να επέμβει περισσότερο…
Στην ίδια ομιλία άλλωστε, ο κ. Τσακαλώτος παραδέχθηκε κάτι ακόμα: Πως στην «μεταμνημονιακή» εποχή, πως μετά το πολυδιαφημισμένο «τέλος των μνημονίων» που ήρθε τον περασμένο Αύγουστο, πριν από οκτώ μήνες δηλαδή, ο ίδιος ακόμα «διαπραγματεύεται» για τα νομοσχέδια που θέλει ως κυβέρνηση να καταθέσει. Και μάλιστα, όπως είπε ακριβώς για την συγκεκριμένη ρύθμιση προστασίας της πρώτης κατοικίας, «ενώ διαπραγματευόμαστε με τέσσερις θεσμούς, στην πραγματικότητα δεσμευόμαστε με έξι, γιατί οι δύο από τους τέσσερις θεσμούς έχουν δύο καπέλα. Δηλαδή, η Κομισιόν έχει ένα καπέλο που έρχεται εδώ και διαπραγματεύεται με εμάς για τη μεταμνημονιακή παρακολούθηση και έχει και ένα άλλο καπέλο, που είναι η Διεύθυνση Ανταγωνισμού, όπου η επιδότηση που δίνουμε εμείς για τους δανειολήπτες πρέπει να μην αποτελεί κρατική ενίσχυση. Και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δύο καπέλα. Έχει το καπέλο που έρχεται σαν Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, μέρος των τεσσάρων θεσμών που διαπραγματεύεται με μας και έχει το καπέλο του επόπτη του SSM, που πρέπει να παρακολουθήσει τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος -όχι μόνο για την Ελλάδα-, γιατί η σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε μια χώρα, όπως καταλαβαίνετε, επηρεάζει και τη σταθερότητα στην άλλη χώρα»!
Υπενθυμίζεται εξάλλου, ότι παρά την πολύμηνη διαπραγμάτευση, ακόμα και χθες, κατά την συζήτηση της ρύθμισης στη Βουλή, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποχωρήσει ακόμα μια φορά, απέναντι στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που ζήτησε τον περιορισμό του εύρους προστασίας των επιχειρηματικών δανείων, το οποίο και «έπεσε» στις 100.000 ευρώ.
fimotro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου