Μαγνησία – Στα μονοπάτια του μύθου και της ιστορίας

 

Τόπος με σπάνιες μορφολογικές εναλλαγές και αντιθέσεις, η Μαγνησία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη τόσο με τις περίφημες μυθικές παραδόσεις της όσο και με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν της.

Τη Μαγνησία με τον κατάφυτο ορεινό όγκο του Πηλίου είχαν επιλέξει ως θερινή κατοικία τους οι δώδεκα ολύμπιοι θεοί. 

Στη Μαγνησία κατοικούσαν οι Κένταυροι, όντα που από τη μέση και πάνω ήταν άνθρωποι και από τη μέση και κάτω άλογα. Στη σπηλιά ενός εξ αυτών, του Χείρωνα, δασκάλου του  Ασκληπιού, του Πηλέα και του Αχιλλέα, μεγάλωσε ο Ιάσονας, περιώνυμος αρχηγός της Αργοναυτικής εκστρατείας στην Κολχίδα.

Το Πήλιο της Μαγνησίας ήταν, εξάλλου, ο τόπος όπου πραγματοποιήθηκε ο γάμος του Πηλέα, βασιλιά των Μυρμιδόνων και πατέρα του Αχιλλέα, και της Νηρηίδας Θέτιδας.

Η Μαγνησία οφείλει την ονομασία της στους Μάγνητες, παλαιότατους κατοίκους της, που ανήκαν στα αιολικά φύλα. Ο τόπος κατοικήθηκε από τη Νεολιθική Εποχή, όπως φανερώνουν τα εντυπωσιακά ευρήματα στο Σέσκλο, το Διμήνι, τον Αλμυρό κ.α.  

Κατά τους Μυκηναϊκούς Χρόνους (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) άκμασε ο οικισμός της Ιωλκού. Έως τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ. η Μαγνησία αποτελούσε ανεξάρτητη περιοχή. Στη συνέχεια τέθηκε κάτω από τον έλεγχο των Θεσσαλών, με ένα μικρό διάλειμμα βοιωτικής κυριαρχίας (363-352 π.X.).

Τη θεσσαλική κυριαρχία διαδέχτηκε λίγο μετά τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ. αυτή των Μακεδόνων. Ιδιαίτερα σημαντική στα κατοπινά χρόνια υπήρξε η ίδρυση της Δημητριάδας από το μακεδόνα βασιλιά Δημήτριο τον Πολιορκητή (αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.).

Ακολούθησαν η ρωμαϊκή κυριαρχία και η ίδρυση του Kοινού των Mαγνήτων με έδρα τη Δημητριάδα. Κατά τους Παλαιοχριστιανικούς Χρόνους (4ος-6ος αιώνας) αναπτύχθηκαν οι χριστιανικές Φθιώτιδες Θήβες. 

Από το 12ο αιώνα άρχισαν να χτίζονται σε ασφαλή σημεία του Πηλίου πολυάριθμες μονές. Οι οικιστικοί πυρήνες που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτές εξελίχθηκαν επί Τουρκοκρατίας σε σημαντικά κεφαλοχώρια, που γνώρισαν οικονομική και πνευματική ακμή κατά το 18ο αιώνα.

Η Μαγνησία έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 και στα απελευθερωτικά κινήματα των ετών 1854 και 1878, ενώ ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος το 1881.

Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη και την εν γένει φυσιογνωμία της διαδραμάτισε η εγκατάσταση προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή. 

in.gr