Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έχει θεωρηθεί από πολλούς αναλυτές ότι έγινε γιατί αφενός ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είδε μια ευκαιρία στην παρούσα φάση, αφετέρου ο ρωσικός στρατός είχε κάποιες σημαντικές επιτυχίες στο πρόσφατο «βιογραφικό» του. Ανάμεσα σε αυτές ήταν η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και η συμμετοχή στον συριακό εμφύλιο πόλεμο.
Το Reaction συνοψίζει τα μαθήματα που πήρε από τη Συρία ο Πούτιν, τα οποία τον ενθάρρυναν να εισβάλει στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου, με τις συγκρούσεις να έχουν συμπληρώσει τρεις εβδομάδες και τις ειρηνευτικές συνομιλίες να μην βγάζουν ακόμα πουθενά.
1. Χτύπα τους όταν είναι πεσμένοι
Η Δύση δεν ήταν έτοιμη στην αρχή του συριακού πολέμου να παρέμβει, έτσι άλλοι μπήκαν στο παιχνίδι ανατρέποντας τις ισορροπίες που αργότερα έγινε δύσκολο να ανατραπούν εκ νέου. Η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα δεν ήταν οι μόνοι που επόπτευαν την κατάσταση. Η αποτυχία επέμβασης στην αρχή του πολέμου άφησε άλλους, τη Χεζμπολάχ και το Ιράν, να σώσουν τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Και, τη χρονιά που ακολούθησε την επιτυχή προσάρτηση της Κριμαίας, ο Πούτιν άδραξε την ευκαιρία για να κρύψει τη Ρωσία πίσω από τη Μέση Ανατολή. Έχοντας ξεπεράσει μια «κόκκινη» γραμμή, αυτός και ο σύμμαχός του, ήταν σε θέση να περάσουν και άλλες «κόκκινες» γραμμές στο πεδίο (χρήση χημικών όπλων, αδιάκριτος βομβαρδισμός των περιοχών των ανταρτών).
2. Να είσαι νικητής
Μετά τη βολική εμφάνιση του ISIS, η αεροπορική δύναμη της Ρωσίας είχε στρέψει τον πόλεμο αποφασιστικά υπέρ του Άσαντ: απαλλαγμένη από διεθνή εμπόδια ή εναέρια αντίσταση, οι δυνάμεις του Πούτιν κατέστρεψαν τις θέσεις των ανταρτών, ισοπεδώνοντας ολόκληρες περιοχές και επιτρέποντας στις κυβερνητικές δυνάμεις να καλπάζουν προς τη νίκη.
3. Αποποιήσου τον ρόλο του καλού
Ο θάνατος που φέρεται να στοιχειώνει τον Πούτιν είναι του Καντάφι. Η ακαριαία βαρβαρότητα του Άσαντ μπροστά στις διαμαρτυρίες υποδηλώνει ότι και αυτός φοβόταν κάτι τέτοιο. Ή ίσως και οι δύο απλά δεν μπορούσαν να εξοικειωθούν στην ιδέα των κελιών της Χάγης.
Ο Πούτιν μπορεί να έμαθε από τον Άσαντ ότι θυσιάζεις τα πάντα για να μείνεις στο παλάτι: μισή χώρα, μισό πληθυσμό, ολόκληρη την οικονομία σου. Γιατί αν μπορέσεις να παραμείνεις, τελικά οι γείτονές σου θα πρέπει να συμβιβαστούν μαζί σου.
4. Άσε να φύγουν αυτοί που δεν θα σου λείψουν
Ή οι πρόσφυγες είναι το πρόβλημα των άλλων, όχι το δικό σου. Ένας μεγάλος αριθμός Σύρων πολτιών εγκατέλειψαν τη χώρα τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου, πυροδοτώντας την προσφυγική κρίση της Ευρώπης που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την Ελλάδα. Εκατομμύρια ζουν στην Ιορδανία, την Τουρκία, την Αίγυπτο και τον Λίβανο. Κανείς δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, ακόμα κι αν δεν ήταν ενεργοί επαναστάτες ή ακόμη και αν ήταν υπέρ του καθεστώτος αλλά έφυγαν λόγω της συνθήκης του πολέμου. Όλοι αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τον Άσαντ. Όπως είπε ο ίδιος πριν από περίπου ένα χρόνο, ο συριακός πληθυσμός είναι επιτέλους πλήρως ενσωματωμένος στο καθεστώς του.
Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, χιλιάδες Ρώσοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Αρκετοί επίσης παραιτούνται από τις θέσεις τους και εκφράζονται κατά του πολέμου. Ο Πούτιν τους αποκλεί «αποβράσματα και προδότες». Το Κρεμλίνο λέει ότι δεν είναι πραγματικοί Ρώσοι.
Μαθήματα που ίσως δεν πήρε ο Πούτιν:
1. Μην παρεμβαίνεις όταν ο εχθρός σου είναι ενωμένος
Ο Άσαντ επωφελήθηκε από μια διχασμένη αντιπολίτευση. Η εισβολή του Πούτιν ένωσε τόσο θαυματουργικά τη διχασμένη Ουκρανία που κάποιος πρότεινε την ανέγερση αγάλματος του Πούτιν στο Κίεβο. Προηγουμένως, η κατοχή της Κριμαίας και η υποστήριξη της εξέγερσης του Ντονμπάς είχαν υπονομεύσει κάθε κυβέρνηση στην Ουκρανία από το 2014.
2. Είναι η οικονομία, ηλίθιε
Αν η οικονομία «βυθίζεται», ακόμα και οι φίλοι μπορούν να στραφούν εναντίον σου. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η οικονομία είναι αυτή που πυροδότησε αε πρώτη φάση την επανάσταση της Συρίας, ο Πούτιν μπορεί να ανακαλύψει ότι το ρωσικό αυτοκρατορικό του όνειρο έχει ένα τίμημα που ο πληθυσμός του ίσως δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει.
3. Τα ταμπού έχουν δύναμη
Το να εισβάλει ένα κυρίαρχο κράτος σε ένα άλλο είναι ταμπού. Ο Πούτιν μπορεί να έπεισε τον εαυτό του ότι η Ουκρανία «δεν ήταν μια πραγματική χώρα» και ιστορικά μέρος της Ρωσίας, αλλά, καθώς μαθαίνει γρήγορα, στον δυτικό κόσμο, ο Πούτιν έχει περάσει μια «κόκκινη» γραμμή.
naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου