Ο Αρκάς λέει και σήμερα την «Καλημέρα» του μέσα από ένα σκίτσο.
Σε μια ταράτσα πολυκατοικίας, δύο σπουργίτια κάθονται πάνω σε μια κεραία τηλεόρασης και συνομιλούν, σχολιάζοντας τον χειμώνα από τη δική τους οπτική.
Το ένα πουλί λέει ότι δεν του αρέσει καθόλου να είναι σπουργίτι τον χειμώνα, ενώ το άλλο απαντά πως θα προτιμούσε να είναι αερόθερμο. Ο σύντομος αυτός διάλογος αποτελεί τον πυρήνα του σκίτσου και βασίζεται στην απλή αντίθεση ανάμεσα στη ζωή των πουλιών και σε κάτι καθαρά ανθρώπινο, που συνδέεται με τη ζέστη και την καθημερινότητα.
Το περιβάλλον είναι τυπικό της πόλης: επίπεδες ταράτσες, καμινάδες που καπνίζουν, σωληνώσεις, κεραίες και πολυκατοικίες που απλώνονται στο βάθος. Στον ουρανό διακρίνονται κι άλλα πουλιά σε πτήση, προσθέτοντας κίνηση και βάθος στη σύνθεση, χωρίς να αποσπούν την προσοχή από το κεντρικό στιγμιότυπο. Η λέξη «Καλημέρα» στην κορυφή της εικόνας λειτουργεί ως καθημερινός χαιρετισμός, πλαισιώνοντας το σκίτσο με έναν απλό, γνώριμο τόνο.
Το σκίτσο δεν επιδιώκει να σχολιάσει κάτι σύνθετο, αλλά να αποδώσει μια αναγνωρίσιμη κατάσταση μέσα από έναν λιτό διάλογο και ένα οικείο σκηνικό. Με αυτόν τον τρόπο, η εικόνα λειτουργεί ως μια σύντομη, καθημερινή παρατήρηση για τον χειμώνα στην πόλη, δοσμένη με τον χαρακτηριστικό, απέριττο τρόπο του Αρκά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου