Μπορεί ο γάμος της (τότε πριγκίπισσας) Βασίλισσας Σοφίας με τον Χουάν Κάρλος, στις 14 Μαΐου 1962 να έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο λαμπερά γεγονότα της Αθήνας, όμως στο παρασκήνιο η κατάσταση ήταν κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή.
Πίσω από τα χαμόγελα και τα φλας των φωτογράφων όμως, η νεαρή Σοφία βίωσε στιγμές έντονης έντασης και πίεσης.
Το νυφικό και η πίεση της τελειότητας
Η Σοφία, γνωστή για την πειθαρχία και την αυστηρή προσήλωση στο καθήκον, ήθελε τα πάντα να είναι αψεγάδιαστα.
Το νυφικό της, δημιουργία του Jean Dessès από 5 μέτρα δαντέλας Βρυξελλών, ήταν σύμβολο της νέας της ζωής. Η προετοιμασία όμως ήταν εξαντλητική: σχεδόν καθόλου ύπνος το προηγούμενο βράδυ και ώρες ντυσίματος υπό την επίβλεψη της μητέρας της, βασίλισσας Φρειδερίκης.

Το πρόβλημα προέκυψε κατά την επιβίβαση στην άμαξα που θα την μετέφερε στον Καθεδρικό Ναό. Ο όγκος του νυφικού και η ουρά, μαζί με το πέπλο, δυσκόλευαν την κίνηση. Καθώς προσπάθησε να καθίσει, το πέπλο πιάστηκε και τραβήχτηκε, προκαλώντας έντονη πίεση στην περιοχή της κεφαλής όπου στηριζόταν η πολύτιμη τιάρα της, η Prussian Diamond Tiara.
Το αποτέλεσμα ήταν να τσαλακωθεί το πέπλο και να μην πέφτει σωστά. Για μια γυναίκα που είχε μάθει να διατηρεί απόλυτη τάξη και έλεγχο, αυτό ήταν το «μοιραίο λάθος». Όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Reconciliación, «Μόλις το κατάλαβε, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της», όχι μόνο λόγω του πόνου, αλλά και επειδή ένιωσε ότι η δημόσια εικόνα της είχε υπονομευθεί πριν καν ξεκινήσει η τελετή.
Η παρέμβαση της βασίλισσας Φρειδερίκης
Η μητέρα της Σοφίας, αντιλαμβανόμενη τη δυσκολία της κόρης της, επενέβη με αποφασιστικότητα. Τακτοποίησε τα υφάσματα του νυφικού και με απαλή υπενθύμιση της είπε: «μια βασίλισσα δεν κλαίει ποτέ δημόσια». Αυτή η φράση βοήθησε τη Σοφία να συγκρατήσει τον λυγμό της και να επανακτήσει την αυτοκυριαρχία της.

Παράλληλα, ο Χουάν Κάρλος αντιμετώπιζε τον δικό του πόνο. Λίγες μέρες πριν, κατά τη διάρκεια προπόνησης τζούντο με τον αδελφό της Σοφίας, Κωνσταντίνο, είχε εξαρθρώσει τον ώμο του. Την ημέρα του γάμου έπρεπε να στέκεται όρθιος για ώρες σε δύο τελετές (ορθόδοξη και καθολική) χωρίς να δείχνει ότι υποφέρει, ενώ η Σοφία προσπαθούσε να καλύψει τα κόκκινα μάτια της πίσω από το πέπλο.
Η θρησκευτική «θυσία» και το βάρος της απόφασης
Η Σοφία έφερε επίσης ένα εσωτερικό βάρος: την απόφασή της να ασπαστεί τον Καθολικισμό για χάρη του γάμου, αφήνοντας πίσω την ορθόδοξη ανατροφή της. Ο συνδυασμός αυτής της «προδοσίας» με το περιστατικό του νυφικού την έφεραν στα όρια της συναισθηματικής εξάντλησης.

Το λάθος του πρωτοκόλλου που συγκλόνισε τη Σοφία
Στο βιβλίο του Reconciliación, ο πρώην βασιλιάς Χουάν Κάρλος Α’ της Ισπανίας αποκαλύπτει μια λεπτομέρεια που είχε μείνει κρυφή: κατά την καθολική τελετή στην καθεδρική του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου, η Σοφία, νευρική από την ένταση, παρέλειψε ένα βασικό βήμα: δεν ζήτησε πρώτα την άδεια από τον πατέρα της, όπως όριζε το έθιμο.

Όταν το συνειδητοποίησε, «δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της». Ο Χουάν Κάρλος, βλέποντας τη σύζυγό του να συγκλονίζεται, της πρόσφερε το μαντήλι του για να σκουπίσει τα μάτια της. Το ίδιο «στραβοπάτημα» εμφανίστηκε χρόνια αργότερα με την κόρη τους, την ινφάντα Ελένα, στον δικό της γάμο με τον Χάιμε δε Μαριτσάλα στην καθεδρική της Σεβίλλης.
Παρά αυτό το περιστατικό, ο Χουάν Κάρλος θυμάται τη Σοφία ως «μεγάλη βασίλισσα», αλλά και «ανυπέρβλητη σύντροφο και αφοσιωμένη μητέρα», αναγνωρίζοντας ότι της χρωστά μεγάλο μέρος της ζωής του.
newsbeast.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου