Πριν από σχεδόν 100 χρόνια, μια ομάδα οραματιστών τόλμησε να φανταστεί πώς θα ήταν η ζωή το 2024.
Κάποιες από τις προφητείες τους έπεσαν θλιβερά έξω, ενώ άλλες αποδείχθηκαν παράδοξα ακριβείς.Ελάτε μαζί μας τώρα, καθώς κοιτάζουμε μέσα σε αυτή την κρυστάλλινη σφαίρα του 1924, μας καλεί η αμερικανική εφημερίδα Akron Beacon Journal.
Μια νέα εποχή ειρήνης
Σε ευχαριστούμε, Χόλιγουντ, που… τερμάτισες κάθε πόλεμο!
Ο μεγιστάνας του κινηματογράφου Ντ. Γ. Γκρίφιθ, ο σκηνοθέτης της ταινίας «Η Γέννηση ενός έθνους», πίστευε ότι οι κινηματογραφικές ταινίες θα βοηθούσαν στην έναρξη μιας νέας εποχής ειρήνης.
«Το έτος 2024, το πιο σημαντικό πράγμα στο οποίο θα έχει συμβάλει σε μεγάλο βαθμό ο κινηματογράφος θα είναι η εξάλειψη από το πρόσωπο του πολιτισμένου κόσμου όλων των ένοπλων συγκρούσεων», προέβλεψε ο Γκρίφιθ. «Οι εικόνες θα είναι ο πιο ισχυρός παράγοντας για την επίτευξη αυτής της κατάστασης. Με τη χρήση της παγκόσμιας γλώσσας των κινηματογραφικών ταινιών, η αληθινή έννοια της αδελφοσύνης των ανθρώπων θα έχει καθιερωθεί σε όλη τη γη».
Μέσω της μαγείας του κινηματογράφου, οι Βρετανοί πολίτες θα μάθαιναν ότι οι Ιάπωνες ήταν «αδελφές ψυχές» και οι Γάλλοι θα ανακάλυπταν ότι οι Αμερικανοί μοιράζονταν τις αξίες και τα ιδανικά τους.
«Δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι πιστεύω πως σε εκατό χρόνια από τώρα οι ταινίες θα έχουν προλάβει να εκπαιδεύσουν τις μάζες μακριά από τη διχόνοια και την αρμονική αντίθεση», έγραψε. «Αυτό που θέλω να πω είναι ότι μέχρι τότε, ο πόλεμος, αν υπάρχει τέτοιος, θα διεξάγεται σε αυστηρά επιστημονική βάση, με το στοιχείο της φυσικής καταστροφής να έχει καταργηθεί εντελώς».
Η φρίκη της σύγκρουσης
Στο άλλο άκρο, ο καθηγητής Leo H. Baekeland, πρόεδρος της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας, ανησυχούσε ότι τα φουτουριστικά όπλα θα μπορούσαν να εξαφανίσουν την ανθρωπότητα εν ριπή οφθαλμού.
«Οι μεγαλύτερες και καλύτερα προστατευμένες πόλεις, ανεξάρτητα από το μέγεθος ή την απόστασή τους, θα είναι συνεχώς εκτεθειμένες στην καταστροφή και τον ακρωτηριασμό», δήλωσε.
Και προέβλεψε πως «ο θάνατος και ο βασανισμός των κατοίκων θα συμβεί είτε κοιμούνται στα κρεβάτια τους τη νύχτα, είτε διαβάζουν τις εφημερίδες τους στα άνετα κλαμπ τους, είτε κάνουν την προσευχή τους στην εκκλησία. Δεν θα υπάρχει κανένας τρόπος προστασίας των γυναικών ή των παιδιών, των ηλικιωμένων ή των ασθενών».
Περί παχυσαρκίας
Ο Άρθουρ Ντιν, του οποίου η στήλη γονικών συμβουλών εμφανιζόταν σε εφημερίδες σε όλη τη χώρα, εξέφρασε ανησυχίες για τις διατροφικές συνήθειες των Αμερικανών.
«Μερικές φορές αναρωτιέμαι πώς θα μοιάζει και θα είναι το στομάχι μας σε 100 χρόνια από τώρα», έγραψε χαρακτηριστικά.
«Θα έχουμε καθόλου δόντια; Θα υπάρχει κάποιο χρώμα στο πρόσωπό μας εκτός από μπογιά; Οι άνδρες θα έχουν κάποιο ύψος ή θα έχουν μόνο περιφέρεια; Θα έχουν οι άνθρωποι κυρίως ανατολική και δυτική εμφάνιση – όλο πλάτος και πλάτος και καθόλου μήκος;»!
«All that jazz»
Ενώ ορισμένοι θρησκευτικοί ηγέτες των ΗΠΑ κατηγορούσαν τη μουσική τζαζ ότι προάγει την ανηθικότητα μεταξύ των νέων, ο Ρώσος κλασικός βιολιστής Paul Kochanski την υπερασπίστηκε.
«Η τζαζ μουσική είναι μια ισχυρή δύναμη για την ανάπτυξη της μουσικής στην Αμερική και σε εκατό χρόνια θα είναι αποδεκτή ως κλασική», προέβλεψε.
«Δεν μπορώ να φανταστώ πώς μπορεί κάποιος να πει ότι η αμερικανική τζαζ μουσική σας είναι μια καταστροφική δύναμη. Θεωρώ ότι μια τέτοια δήλωση είναι εντελώς γελοία», είπε χαρακτηριστικά.
«Είναι λάθος να λέμε ότι οι άνθρωποι που θα ζουν σε εκατό χρόνια από τώρα δεν θα έχουν τίποτα να γελάσουν. Μπορούν να γελάσουν με εμάς!»
Έρχεται ο… εκσυγχρονισμός
Ο Σουηδός αρχιτέκτονας Ben Bjorkson προέβλεψε ότι οι αμερικανικές μητροπόλεις θα κατεδαφίσουν τεράστιες εκτάσεις «για να αλλάξουν τα αρχιτεκτονικά σχέδια των πόλεων που είχαν αρχικά χτιστεί από ανθρώπους, για τους οποίους το αυτοκίνητο ήταν μόνο ένα φανταστικό όνειρο».
«Στην πόλη των εκατό χρόνων από τώρα, βλέπω δρόμους με τρία επίπεδα, αυτοκινητόδρομους που διασχίζουν την καρδιά της πόλης, ουρανοξύστες με εισόδους για τα αυτοκίνητα σε ύψος 15 ορόφων, δρόμους εξπρές προς τα προάστια που αντικαθιστούν τα τραμ και τα μηχανοκίνητα λεωφορεία, συνεχώς κινούμενα πεζοδρόμια (προέβλεψε τους ηλεκτρικούς διαδρόμους) και υπόγειες μεταφορές εμπορευμάτων που θα πηγαίνουν προς όλες τις κατευθύνσεις, εξυπηρετώντας όλους τους σιδηροδρομικούς σταθμούς και τις επιχειρηματικές περιοχές, και που θα αντικαταστήσουν σε μεγάλο βαθμό τα σημερινά βαρέα φορτηγά και βαγόνια», σημείωσε ο Bjorkson.
Ένα άλογο… δεν είναι άλογο
Ο καθηγητής E.L. Furlong, επιμελητής της συλλογής σπονδυλωτών στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας, ανησυχούσε ότι τα άλογα – ναι, τα άλογα – μπορεί να βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης μέχρι το 2024.
«Καθημερινά το τρακτέρ και το αυτοκίνητο παίρνουν τη θέση του αλόγου στην αγροτική ζωή», είπε σε έναν συνεντευξιαζόμενο. «Καθώς η χρησιμότητα του αλόγου λιγοστεύει, το ίδιο θα συμβαίνει και με την αναγκαιότητα της ύπαρξής του».
«Πριν από πολλά χρόνια, η χρήση ενός αλόγου, για τους σκοπούς με τους οποίους έχει ταυτιστεί προ αμνημονεύτων χρόνων, θα είναι αξιοπερίεργη. Σε άλλα εκατό χρόνια, μπορεί να βρείτε άλογα σε ζωολογικούς κήπους. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα τα βρείτε πουθενά αλλού» – ευτυχώς, έπεσε έξω.
«Λέγεται ότι ένας ριζοσπάστης τού σήμερα μπορεί να αποκαλείται αντιδραστικός σε 100 χρόνια από τώρα»
Οι γυναίκες παίρνουν τα ηνία
Ίσως να αστειευόταν, αλλά ο Frank L. Ferraro χάραξε ένα σαφές όραμα για το μέλλον σε μια επιστολή του 1924 προς την εφημερίδα New York Daily News.
«Έχει σταματήσει ποτέ κανείς να σκεφτεί πώς θα είναι αυτή η χώρα σε εκατό χρόνια από τώρα; Φανταστείτε: Θα έχουμε γυναίκα πρόεδρο, γυναίκες πολιτικούς και αστυνομικούς», έγραψε, προβλέποντας πως «καθώς οι γυναίκες θα καταλαμβάνουν όλες τις υψηλότερες θέσεις, φυσικά οι άνδρες θα αναγκαστούν να κάνουν όλη τη δουλειά – όσοι δεν είναι σωματικά ικανοί για τέτοιες επίπονες δουλειές θα πρέπει να μείνουν στο σπίτι και να περιμένουν τα παιδιά (ή να προσέχουν τα κατοικίδια)».
Και το προχώρησε ένα βήμα παραπάνω – ή μάλλον… πολλά: «Τότε θα έχουμε έναν στρατό εξ ολοκλήρου από γυναίκες, έτσι ώστε σε περίπτωση πολέμου, οι γυναίκες θα κάνουν όλες τις μάχες (πιστέψτε με, μπορούν να πολεμήσουν κι αυτές)».
Ένας νεαρός άνδρας 75 ετών
Ο σερ Κίνγκσλεϊ Γουντ, ένας Βρετανός πολιτικός που μίλησε σε ένα δείπνο το 1924 στο Λονδίνο, είπε στο ακροατήριό του ότι «δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως μέχρι το 2024 ο μέσος όρος ζωής θα είναι τουλάχιστον 100 ετών και ότι ένα άτομο στα 75 του θα είναι ένας σχετικά νέος άνθρωπος».
Περίμενε ότι η ταχεία πρόοδος της επιστήμης θα εξασφάλιζε πως τα μελλοντικά εγγόνια των παρευρισκομένων στο δείπνο θα ζούσαν πολλά χρόνια περισσότερο από τους παρόντες.
Αρνήθηκε να υποθέσει, πάντως, αν αυτή η μελλοντική γενιά θα είναι πιο ευτυχισμένη από τις προηγούμενες…
Εργασία από το σπίτι
Ο Archibald M. Low, ένας Βρετανός επιστήμονας, φαντάστηκε κάτι που έμοιαζε τρομακτικά με το διαδίκτυο στο βιβλίο του «Wireless Possibilities» το 1924.
«Αναμφίβολα στο μέλλον θα μπορούμε να υπογράφουμε τις επιταγές μας με την ταχεία μετάδοση της κίνησης – θα μπορούμε να εντοπίζουμε εγκληματίες, να στέλνουμε τα δακτυλικά τους αποτυπώματα και να κάνουμε πάρα πολλές δουλειές που, προς το παρόν, απαιτούν τη σωματική μας προσοχή», έγραψε ο Low.
Και όχι μόνον: «Τι βοήθεια για τον άνθρωπο που δεν αντέχει μια μεγάλη πόλη! Γιατί δεν θα μπορούσε να κάνει τις δουλειές του από το σπίτι του με άνεση, αντί να πλένει τα παπούτσια του κάθε εβδομάδα για να διατηρήσει την οικονομική του φήμη».
Καθημερινή μετακίνηση με… αεροπλάνο
Ο μεγιστάνας των ακινήτων της Νέας Υόρκης Joseph P. Day περίμενε ότι η καθημερινή μετακίνηση προς τη δουλειά θα ήταν πολύ διαφορετική το 2024.
«Το αερόπλοιο (ζέπελιν) και το αεροπλάνο υπόσχονται να αποτελέσουν τους σημαντικότερους παράγοντες για τη μεταμόρφωση των προαστίων και για να φέρουν τα απομακρυσμένα τμήματα της πόλης τόσο κοντά στην καρδιά των πραγμάτων όσο είναι σήμερα οι συνοικίες», δήλωσε σε ραδιοφωνικό ακροατήριο.
Προέβλεψε, μάλιστα, πως παρότι «το αεροπλάνο βρίσκεται στα σπάργανα, η ανάπτυξή του ως εμπορική πρόταση θα προχωρήσει γρήγορα από εδώ και πέρα. Όταν αυτή η μέθοδος μεταφοράς τελειοποιηθεί και ο ουρανός θα είναι μαύρος από αεροπλάνα, θα είναι καθημερινό φαινόμενο για τον επιχειρηματία να πετάει από το σπίτι στο γραφείο και πάλι πίσω στο σπίτι».
Όχι ακριβώς, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς…
Ξεκαρδιστικές ατάκες του 1924 για το τι θα συμβεί το 2024
– Σε ένα θεατρικό σκετς με τίτλο «Το υψηλό κόστος ζωής σε 100 χρόνια από τώρα», ο καλλιτέχνης Μάλκολμ Φάσετ προέβλεψε ότι «το γάλα θα σερβίρεται με σταγονόμετρο και ένα αυγό θα είναι η τιμή της… αγάπης μιας γυναίκας»!
– Ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια λέει ότι το πρόβλημα το 2024 θα είναι το να κρατιέσαι ζεστός, «αλλά οι περισσότεροι από εμάς θα το έχουμε λύσει μέχρι τότε».
– «Θα μπορούσε κάποιος ευγενικός γιατρός να μας δώσει μια συνταγή που θα μας εξασφαλίσει ότι θα βρισκόμαστε στη γη μέχρι το 2024 μ.Χ.; Θέλουμε να είμαστε ξύπνιοι και να τριγυρνάμε εκείνη την εποχή – μόνο και μόνο για να δούμε τι θα γίνει με το στυλ των γυναικείων μαγιό»!
– «Λέγεται ότι ένας ριζοσπάστης τού σήμερα μπορεί να αποκαλείται αντιδραστικός σε 100 χρόνια από τώρα».
– «Είναι λάθος να λέμε ότι οι άνθρωποι που θα ζουν σε εκατό χρόνια από τώρα δεν θα έχουν τίποτα να γελάσουν. Μπορούν να γελάσουν με εμάς!».
– «Είστε σίγουρος», ρώτησε η ηλικιωμένη κυρία του ανθοπωλείου, «ότι αυτό το φυτό θα ανθίσει σε 100 χρόνια από τώρα;» – «Σίγουρα», είπε ο ανθοπώλης. «Αν δεν το κάνει, φέρτε το πίσω».
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου