Από την απόλυτη αποθέωση που γνώρισε στις πρώτες εβδομάδες παρουσίας του στον Παναθηναϊκό, τις αναλύσεις για τις ποδοσφαιρικές του σκέψεις, απόψεις, προοπτικές, ο σπουδαίος Τούρκος με την τεράστια εμπειρία που ξέρει πώς να κατακτά πρωταθλήματα, τώρα ο Τερίμ είναι ο προπονητής που πετά ζαριές στα παιχνίδια του και ό,τι κάτσει.
Αυτός που – κατά δήλωσή τους – «έδιωξε» από τον Ολυμπιακό τον Καρβαλιάλ, που πήρε την ταυτότητα του Μεντιλίμπαρ, αυτός που έχει τη δύναμη να καθορίζει πότε πραγματικά τελειώνει ένα παιχνίδι, αυτός που ανασταίνει και νεκρούς είναι τελικά ένας άσχετος που κατέστρεψε ό,τι είχε δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Για την αποδόμησή του φέρει και ο ίδιος ευθύνες. Οταν είσαι στο κατώφλι της όγδοης δεκαετίας της ζωής σου και έχεις πίσω σου μία σπουδαία καριέρα, πρέπει να γνωρίζεις το τεράστιο ρίσκο που ενέχει η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας σε μία ομάδα που ο μοναδικός της στόχος είναι η κατάκτηση του τίτλου. Ο Τερίμ δεν προσλήφθηκε για να δημιουργήσει ανταγωνιστική ομάδα, αλλά για να οδηγήσει ένα έτοιμο σύνολο στην κορυφή. Και τελικά απέτυχε, όπως ήταν και το πιο λογικό.
Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού ξεκίνησε το βράδυ της 15ης Αυγούστου 2023, όταν απέκλεισε τη Μαρσέιγ στη διαδικασία των πέναλτι, στο φλεγόμενο Βελοντρόμ, για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Η ευωχία είναι πάντοτε κακός σύμβουλος γιατί παραμορφώνει την πραγματικότητα, μας κάνει να υπερβάλουμε, να δίνουμε μεγαλύτερες διαστάσεις στο καλό που μας συμβαίνει, για να καταλήξουμε στο τέλος σε μια ελεύθερη πτώση απογοήτευσης.
Η ηγεσία του Παναθηναϊκού πίστεψε εκείνο το βράδυ πως η ομάδα είναι φτιαγμένη για μεγάλα πράγματα. Οι ευρωπαϊκές ήττες που ακολούθησαν, κυρίως από την Μπράγκα που του στέρησε πολλά εκατομμύρια και στη συνέχεια από τη Μακάμπι Χάιφα που έφερε τον οριστικό αποκλεισμό από τα Κύπελλα Ευρώπης χρεώθηκαν ως αποτυχίες του Γιοβάνοβιτς.
Από τη στιγμή που ο Γιάννης Αλαφούζος είχε χάσει την εμπιστοσύνη του απέναντι στον προπονητή του η επιλογή της αντικατάστασής του ήταν επιβεβλημένη. Εγινε όμως ένα μεγάλο λάθος. Ο διάδοχος του Ιβάν, ο Φατίχ Τερίμ φορτώθηκε με το βάρος της προσδοκίας της κατάκτησης του τίτλου για μία ομάδα που δεν τη γνώριζε. Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου