Καμία ενημέρωση, καμία προειδοποίηση, αλλά και κανένας σεβασμός προς τους νεκρούς της πύρινης λαίλαπας στο Μάτι. Αυτό κατέθεσαν μάρτυρες στο τριμελές πλημμελειοδικείο της Αθήνας, όπου εκδικάζεται η υπόθεση για την απόδοση ποινικών ευθυνών στη φονική πυρκαγιά.
«Εκείνο το βράδυ το καθήκον ξεχάστηκε…»
Η μάρτυρας Βασιλική Κούκλα περιέγραψε στο δικαστήριο τη στιγμή που την ενημέρωσαν πως εντόπισαν τους γονείς της απανθρακωμένους μέσα στην κουζίνα του σπιτιού τους. «Εκείνο το βράδυ το καθήκον ξεχάστηκε. Η ανθρωπιά, το καθήκον δεν ήταν εκεί… Δεν ξέρω γιατί και πώς. Περιμένω να ακούσω τις απολογίες. Για εμάς δεν έκανε κανείς τον κόπο να σώσει τίποτα απολύτως» ανέφερε η μάρτυρας, έντονα φορτισμένη. «Κανένας δεν μας πήρε να μας πει μια κουβέντα παρηγοριάς, όπως και κανείς εκείνο το βράδυ δεν έκανε τίποτα. Φωνάζαμε “σας παρακαλώ, καιγόμαστε, πηγαίνετε”. Καμία αντίδραση. Υπήρχε περιπολικό. Μας έδιωχνε όλους προς παραλία. Πηγαίναμε από καΐκι σε καΐκι, ελπίζοντας ότι οι γονείς μου θα ήταν μεταξύ των ανθρώπων που είχαν σωθεί από τη θάλασσα. Γύρω στις 9 το πρωί, ενημερώθηκα ότι η πυροσβεστική πήγε στο σπίτι και βρήκαν τους γονείς μου απανθρακωμένους στην κουζίνα» είπε η μάρτυρας κλαίγοντας, προσθέτοντας ότι της έδωσαν λάθος άνθρωπο για να ψάξει.
«Μετά την κηδεία, πήρα ένα τηλέφωνο και με ενημέρωσαν ότι είχε δοθεί λάθος πτώμα και πως ο άνθρωπος που κηδέψαμε δεν ήταν ο πατέρας μου και με παρακαλεί να έρθει πυροσβεστικό να με πάει εκεί να τα πούμε από κοντά» κατέθεσε και συμπλήρωσε: «Το σοκ ήταν μεγάλο και ζήτησα από το γραφείο κηδειών να αναλάβει. Αλλά δυστυχώς φάνηκε ότι δεν υπήρχε διάθεση να δοθεί εισαγγελική οδηγία. Υπήρχε συγκάλυψη για να γίνει αλλαγή πτωμάτων χωρίς να κηδέψουμε τον πατέρα μου… Το αίτημα δεν έγινε δεκτό από την πλευρά μας για ευνόητους λόγους και η κηδεία έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο».
«Ήταν κόλαση… Ευτυχώς σώσαμε τα παιδιά…»
Ασπίδα για τα εγγόνια της έγινε μαζί με τον σύζυγό της η Ελισάβετ Σπυρίδη, για να τα σώσουν από τη φωτιά. Κλαίγοντας, είπε στο δικαστήριο: «Δόξα τω θεώ, σώσαμε τα παιδιά, αυτό μετράει. Ήταν φρίκη, ήταν κόλαση. Ο παππούς είχε τον εγγονό και εγώ την Ελισάβετ. Από ένα παιδί, αγκαλιασμένα για να τα προφυλάξουμε… Καήκαμε μέχρι να φτάσουμε στη θάλασσα. Μας πρόλαβε το θερμικό κύμα. Κανείς δεν μας ειδοποίησε» είπε κλαίγοντας σπαρακτικά. Μπήκαν στη θάλασσα μαζί με τα παιδιά. Ενώ είχαν φρικτούς πόνους, όπως κατέθεσε η μάρτυρας, κατάφεραν με μεγάλη δυσκολία από τα βράχια να φτάσουν σε ξενοδοχείο της περιοχής και από εκεί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο. Η μάρτυρας εξήγησε πως εξακολουθεί να περπατά με δυσκολία, καθώς χειρουργήθηκε στα χέρια, τα πόδια και τον λαιμό. «Από τη φτέρνα μέχρι πάνω κάηκαν τα πόδια μου» ανέφερε χαρακτηριστικά, σημειώνοντας πως έλαβε ψυχιατρική βοήθεια ενώ εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να έχει σοβαρά προβλήματα υγείας.
naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου