«Ο τελικός στόχος της επιχείρησης που ανέτρεψε τον Άσαντ στη Συρία είναι να αλλάξει το καθεστώς στην Τεχεράνη»: Η εκτίμηση ανήκει σε βετεράνους Ευρωπαίους διπλωμάτες που έχουν «λιώσει πολλά παπούτσια στα σοκάκια της Μέσης Ανατολής», όπως λένε οι ίδιοι στη Ναυτεμπορική.
«Θα αλλάξει έτσι ουσιαστικά η γεωπολιτική ολόκληρης της Μέσης Ανατολής, καθώς ο αποκαλούμενος «Άξονας της Αντίστασης» του Ιράν καταρρέει», λένε οι διπλωμάτες που συναντήσαμε στις Βρυξέλλες. « Οι σύμμαχοι των μουλάδων πέφτουν σαν ντόμινο: Στη Συρία το καθεστώς Άσαντ ανατράπηκε ,στον Λίβανο, η σιιτική Χεζμπολάχ έχει αποδυναμωθεί, στη Γάζα η σουνιτική Χαμάς, ακόμη χειρότερα , αλλά και στην Υεμένη οι σιίτες αντάρτες Χούθι έχουν υποστεί μεγάλες απώλειες από τις αμερικανικές, βρετανικές και σαουδαραβικές αεροπορικές επιδρομές», εξηγούν στη Ναυτεμπορική.
Η ανατροπή του Ασαντ στη Συρία είναι για το Ιράν συγκρίσιμη με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Μέσα σε λίγους μόνο μήνες, η επιρροή των μουλάδων στη Μέση Ανατολή έχει συρρικνωθεί σημαντικά. Οι λόγοι είναι στρατιωτικού χαρακτήρα: Από την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ κάνει ό,τι θέλει στην περιοχή, έχοντας ενισχύσει τις θέσεις του στο Λίβανο και τη Συρία.
Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία,έχοντας εμπλακεί για τα καλά επί τρία χρόνια στα ουκρανικά πεδία μάχης, δεν έχει πλέον αρκετή δύναμη για επιθέσεις στο Λεβάντε και υποχωρεί.
Καταρρέουν οι μουλάδες;
Το ιδεολογικό εποικοδόμημα των μουλάδων καταρρέει επίσης: η αντι-ισραηλινή προπαγάνδα και οι τελετουργικές διακηρύξεις νίκης – που ήταν εδώ και καιρό ο πυλώνας της κυριαρχίας του ισλαμικού καθεστώτος-είναι τώρα απλώς κενές φράσεις για όλους. Μια κυβερνητική έρευνα το φθινόπωρο έδωσε ένα τραγικό αποτέλεσμα: το 92% των Ιρανών είναι δυσαρεστημένοι με την τρέχουσα κατάσταση της χώρας τους – και μόνο το ένα τρίτο πιστεύει ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί μέσω μεταρρυθμίσεων.
«Τα σημάδια δείχνουν καταιγίδα. Μόλις είδαν οι Ιρανοί τι συνέβη στη Συρία, όταν ένα καθεστώς χάνει τη νομιμότητά του. Θα μπορούσε ο ιρανικός δεσποτισμός να τελειώσει με παρόμοιο τρόπο; Είναι πολύ νωρίς ακόμα για να κρίνουμε. Υπάρχουν όμως πολλές ενδείξεις», τονίζουν οι ίδιες πηγές.
Τα χάλια της οικονομίας
Την ίδια ώρα ,στην ιρανική κοινωνία υπάρχει έλλειψη χρημάτων: «Δισεκατομμύρια πετροδολάρια που η Τεχεράνη διοχέτευε στη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και το καθεστώς Άσαντ, έχουν χαθεί.Πολλοί Ιρανοί αναρωτιούνται τώρα: Γιατί πρέπει να λιμοκτονούμε ενώ τεράστια χρηματικά ποσά έχουν σπαταληθεί σε ανεπιτυχείς ξένες περιπέτειες;», λένε οι διπλωμάτες.
Η οικονομική κατάσταση για τον ιρανικό πληθυσμό γίνεται όλο και πιο σκοτεινή: οι κυρώσεις πλήττουν σκληρά το Ιράν, η κακοδιαχείριση και η διαφθορά επιδεινώνουν την κατάσταση. Σε αυτό προστίθεται και η εξαιρετικά χαμηλή τιμή του πετρελαίου. Η οικονομική ανάπτυξη έχει καταρρεύσει και είναι απίθανο να ανακάμψει σύντομα.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα αναμένουν ότι το ΑΕΠ του Ιράν θα είναι σημαντικά χαμηλότερο τους επόμενους μήνες.
Το ζήτημα της εξουσίας
Φυσικά το Ιράν δεν είναι Συρία και το καθεστώς έχει βαθιές ρίζες.
Αλλά το ζήτημα της διαδοχής στην εξουσία είναι ανοιχτό: ο διάδοχος του υπερήλικου Αλί Χαμενεΐ, του «Ανώτατου Ηγέτη», δεν έχει ακόμη φανεί . Ωστόσο, η σιιτική «αριστοκρατία», η οποία αντλεί τη νομιμότητά της από τη «θεϊκή ηγεσία», δεν μπορεί να αντέξει ένα ηγετικό κενό.
Όπως εξηγεί ο Ρόνι Χαμάουι , καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και ειδικός στα ισλαμικά οικονομικά και χρηματοοικονομικά , « το ιρανικό καθεστώς έχει καταλάβει πολύ καλά ότι έχει ξεκινήσει μια νέα φάση»
Τι θα κάνει ο Τραμπ
Οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες λένε στη «Ν» ότι το ιρανικό καθεστώς έχει επίγνωση της αδυναμίας του και οι πρωτοβουλίες που έχει κάνει προς τον πρόεδρο Τραμπ τους τελευταίους μήνες είναι αρκετά σαφείς: είναι έτοιμο να καθίσει σε ένα τραπέζι για να συζητήσει την πυρηνική ενέργεια και τις κυρώσεις. Πιστεύω ότι η μπάλα δεν είναι εντελώς στα χέρια του Ισραήλ, αλλά κυρίως στα χέρια των Αμερικανών. Θα εξαρτηθεί από το τι θέλει να κάνει ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ»
Ο Τραμπ, πριν εκραγεί η συριακή κρίση, είχε ανακοινώσει νέες κυρώσεις κατά του Ιράν, αλλά δεν θέλει να πάει σε πόλεμο με την Τεχεράνη . Η μέθοδος συζήτησης του νέου προέδρου των ΗΠΑ ωστόσο, βασίζεται πάντα στις σχέσεις εξουσίας. «Είτε μιλάει για δασμούς είτε για κυρώσεις , όταν θα κάτσει να διαπραγματευτεί, «θα βάλει το όπλο στο τραπέζι». Και μετά θα αρχίσει τη συζήτηση…
naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου