Εντοπίστηκε είδος βατράχων όπου τα αρσενικά που δεν κάνουν καλές… καντάδες εξοντώνονται από τα θηλυκά

 

Ήταν νύχτα στο νησί Kooragang βόρεια του Σίδνεϊ της Αυστραλίας όταν άρχισαν να ακούγονται πολύ έντονες φωνές. Ο Τζον Γκουλντ, οικολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ που διεξήγαγε μεταδιδακτορική έρευνα σχετικά με τη μείωση του πληθυσμού βατράχων που ζουν στο νησί έτρεξε προς τους ανατριχιαστικούς ήχους. Εκεί, σε μια λιμνούλα που είχε τοπογραφήσει, έγινε μάρτυρας μιας σκηνής που θύμιζε σκηνή από κάποιο αμφίβιο κινηματογραφικό θρίλερ τύπου «Χάνιμπαλ Λέκτερ»…

Ο Γκουλντ είδε μεγάλο θηλυκό βάτραχο να έχει αράξει ένα μικρότερο σε μέγεθος αρσενικό βάτραχο από το πίσω πόδι και να τον τραβά σε μια τρύπα για να τον κατασπαράξει. «Ο αρσενικός βάτραχος προσπαθούσε πολύ σκληρά να αποτρέψει αυτό από το να συμβεί» λέει ο Δρ Γκουλντ.

Ήταν η πρώτη πράξη κανιβαλισμού μεταξύ ενηλίκων βατράχων που καταγράφηκε σε αυτό το ενδημικό στην Αυστραλία είδος βατράχων (Ranoidea aurea) και έδωσε στον Δρ. Γκουλντ το έναυσμα για να μάθει περισσότερα για το θέμα. Κατέληξε πώς όταν ένας θηλυκός βάτραχος αυτού του είδους με τη χαρακτηριστική χρυσοπράσινη απόχρωση δεν είναι ευχαριστημένος από το τραγούδι ενός αρσενικού μπορεί να επιλέξει να τον μετατρέψει σε γεύμα.

Το φαινόμενο

Τα θηλυκά «είναι σχεδόν τα απόλυτα αρπακτικά για τα αρσενικά», είπε ο Δρ. Γκουλντ, επειδή τα αυτιά τους είναι απόλυτα συντονισμένα με το κάλεσμα του επίδοξου ερωτικού τους συντρόφου. Ο κανιβαλισμός είναι πολύ γνωστός στα αμφίβια αλλά συνήθως είναι τα νεότερα βατράχια, φρύνοι ή σαλαμάνδρες που καταλήγουν ως δείπνο. Οι γυρίνοι διαφόρων ειδών τρώνε μικρότερους γυρίνους, για παράδειγμα, για να προχωρήσουν στη ζωή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει τακτικά μεταξύ των αδερφών. Σε άλλους, οι ενήλικες μερικές φορές κανιβαλίζουν αυγά ή προνύμφες. Ερευνητές ανακάλυψαν πρόσφατα ότι και κάποιοι γονείς βάτραχοι μπορεί να τρώνε τα μικρά τους όταν έρχονται αντιμέτωποι με μη βέλτιστες συνθήκες νερού.

Σε δημοσίευμα των New York Times αναφέρεται ο κανιβαλισμός από ενήλικα σε ενήλικα στον κόσμο των βατράχων είναι εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο και η βιβλιογραφία καταγράφει λίγες συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες ο κανίβαλος ήταν θηλυκό που είχε μεγαλύτερο μέγεθος από το αρσενικό στο οποίο επιτέθηκε. Ο Δρ. Γκουλντ πιστεύει ότι ένα θηλυκό ακούγοντας το κάλεσμα του αρσενικού αποφασίζει αν έχει ικανοποιηθεί τόσο ώστε να ζευγαρώσει μαζί του ή αν του είναι εντελώς αδιάφορο ως ταίρι αλλά πολύ ενδιαφέρον ως γεύμα. Αυτό σημαίνει ότι τα αρσενικά παίρνουν τεράστιο ρίσκο όταν προσπαθούν να προσελκύσουν τους συντρόφους. Στην ουσία προσφέρουν κυριολεκτικά τους εαυτούς τους και τη ζωή τους για χάρη του έρωτα.

Όμως όπως φαίνεται η προσπάθεια κανιβαλισμού από τους θηλυκούς βατράχους μπορεί να αποδειχθεί πρόβλημα αφού κάποια αρσενικά μπορεί να αντεπιτεθούν ή το θηλυκό μπορεί να δαγκώσει και να καταπιεί κάποιο κομμάτι του αρσενικού που είναι μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να μασήσει με αποτέλεσμα να πνιγεί. Επίσης ο κανιβαλισμός μπορεί να αποδειχθεί πηγή μετάδοσης ασθενειών ανάμεσα στους πληθυσμούς των βατράχων.

Τα αρσενικά μπορεί να αντεπιτεθούν, για παράδειγμα, ή τα θηλυκά θα μπορούσαν να πνιγούν δαγκώνοντας περισσότερα από όσα μπορούσαν να μασήσουν. Ο κανιβαλισμός μπορεί επίσης να μεταδώσει ασθένειες σε μολυσμένους πληθυσμούς.

Για την ιστορία να πούμε ότι ο αρσενικός βάτραχος που πρωταγωνιστούσε στη σκηνή που είδε ο Γκουλντ κατάφερε να τραβήξει το πόδι του από τον έλεγχο του θηλυκού και να αποδράσει. Αν βέβαια ο συγκεκριμένος δεν αλλάξει τρόπο καλέσματος των θηλυκών δεν ξέρουμε αν θα καταφέρει να ξεφύγει από τις επόμενες επιθέσεις των θηλυκών που θα δεχτεί.

Naftemporiki.gr