Νατάσα Στασινού • nstasinou@naftemporiki.gr
Η Γερμανία ξαφνικά ξοδεύει (ή τουλάχιστον υπόσχεται να το κάνει). Και αυτό έχει ως αποτέλεσμα όλοι να δανείζονται πιο ακριβά.
Η σχεδιαζόμενη δραστική αύξηση των αμυντικών δαπανών της της Γερμανίας, εντείνει τις πιέσεις στο δημόσιο χρέος άλλων χωρών της ζώνης του ευρώ και ενδέχεται να δυσκολέψει τις δικές τους προσπάθειες δανεισμού προειδοποιούν αναλυτές στους Financial Times. Η στροφή της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης από τη διαχρονική της απροθυμία για δανεισμό (η οποία στο παρελθόν οδήγησε σε έλλειψη γερμανικών ομολόγων και αρνητικές αποδόσεις) προς ένα σχέδιο «ό,τι χρειαστεί» γίνεται ήδη αισθητή στις αγορές χρέους της Ευρωζώνης.
Οι αποδόσεις των Bunds δεκαετούς διάρκειας αυξήθηκαν κοντά στο 3% αυτόν τον μήνα, για πρώτη φορά μετά το μαζικό sell off του 2023. Αυτό οδήγησε σε αύξηση του κόστους δανεισμού και άλλων κυβερνήσεων, καθώς το γερμανικό χρέος λειτουργεί ως de facto σημείο αναφοράς για την αγορά της Ευρωζώνης, προκαλώντας προειδοποιήσεις σχετικά με τις επιπτώσεις στα δημόσια οικονομικά των πιο υπερχρεωμένων οικονομιών.
Μάλιστα ο Σερεν Ράντε, επικεφαλής ευρωπαϊκών οικονομικών ερευνών στο hedge fund Point72, προειδοποίησε ότι αυτή η αύξηση των αποδόσεων μπορεί να περιορίσει τον δημοσιονομικό χώρο για αύξηση των αμυντικών δαπανών σε Γαλλία και Ιταλία.
Πού κινούνται οι αποδόσεις των ομολόγων
Οι αποδόσεις των δεκαετών γαλλικών ομολόγων ξεπέρασαν το 3,6% αυτόν τον μήνα, το υψηλότερο επίπεδο εδώ και πάνω από μια δεκαετία, υπερβαίνοντας τα επίπεδα της περσινής πολιτικής κρίσης στη χώρα. Οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων σκαρφάλωσαν στο 4% για πρώτη φορά από τον Ιούλιο.
Η απόδοση των ελληνικών ομολόγων 10ετους διάρκειας είναι στο 3,51%, με τους ελληνικούς τίτλους να δέχονται μεν πιέσεις, αλλά να βρίσκουν στήριγμα σε μία σειρά από παράγοντες.
Τα spreads — το επιπλέον κόστος δανεισμού που πληρώνουν οι χώρες σε σχέση με τη Γερμανία — παραμένουν μέχρι στιγμής σχετικά σταθερά, σηματοδοτώντας ότι οι αγορές δεν ανησυχούν ακόμη για τις επιπτώσεις του αυξημένου κόστους δανεισμού σε κυβερνήσεις με ασθενέστερα οικονομικά από το Βερολίνο. Το ευρώ έχει επίσης ενισχυθεί, υπογραμμίζοντας την αισιοδοξία για την ώθηση της οικονομικής ανάπτυξης που συνέβαλε στην άνοδο των αποδόσεων.
Ωστόσο, αυτές οι δημοσιονομικές πιέσεις θα μπορούσαν να γίνουν πιο εμφανείς εάν και άλλες οικονομίες της Ευρωζώνης ακολουθήσουν το παράδειγμα της Γερμανίας, δανειζόμενες περισσότερα για αμυντικές δαπάνες, προειδοποιούν ορισμένοι διαχειριστές κεφαλαίων.
Τι στηρίζει τους ελληνικούς τίτλους
Όπως έχει εξηγήσει σε πρόσφατη συνέντευξή του στη Ναυτεμπορική ο chief economist της Goldman Sachs για την Ευρώπη, Φιλίππο Ταντέι, η χώρα μας και κατά συνέπεια και τα ελληνικά ομόλογα στηρίζονται από:τις αναβαθμίσεις του αξιόχρεου
τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και εν γένει τη δημοσιονομική σταθερότητα, που οδηγεί το δημόσιο χρέος (ως ποσοστό του ΑΕΠ) σε πτωτική τροχιά
τους ρυθμούς ανάπτυξης (λίγο πάνω από το 2% την ώρα που σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία είναι κάτω από το 1%).
το σταθερό πολιτικό περιβάλλον
το γεγονός ότι η χώρα μας είναι μία από τις λίγες, που δεν χρειάζεται να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες της ως ποσοστό του ΑΕΠ, αφού αυτές είναι ήδη αρκετά υψηλότερα του στόχου που θέτουν οι Ευρωπαίοι και το ΝΑΤΟ.
Μια προσομοίωση της Point72, η οποία λαμβάνει υπόψη τόσο την αύξηση των αμυντικών δαπανών όσο και την αύξηση των αποδόσεων, δείχνει ότι, χωρίς περικοπές δαπανών αλλού ή τόνωση της ανάπτυξης, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ της Ιταλίας θα μπορούσε να αυξηθεί στο 153% έως το 2030, ενώ της Γαλλίας στο 122%, από περίπου 140% και 115% αντίστοιχα.
Ωστόσο, εάν οι χώρες περικόψουν δαπάνες, αυξήσουν τη φορολογία ή ωφεληθούν από την οικονομική ανάπτυξη που μπορεί να προκύψει από τη γερμανική δαπάνη, τότε μπορούν να αποφευχθούν ασταθή μονοπάτια.
Τσουνάμι προσφοράς
Οι επενδυτές προετοιμάζονται εδώ και μήνες για την αύξηση της προσφοράς ομολόγων. Οι αποδόσεις των Bunds διαπραγματεύονται πάνω από τα αντίστοιχης διάρκειας swaps επιτοκίων του ευρώ για πρώτη φορά στην ιστορία, αντικατοπτρίζοντας την προσδοκία των επενδυτών για αυξημένη έκδοση γερμανικού χρέους.
Παρά τις ανησυχίες για κάμψη της ζήτησης άλλων ομολόγων της Ευρωζώνης, υπάρχουν και θετικά στοιχεία. Η αυξημένη προσφορά στα Bunds θα μπορούσε να ενισχύσει τις προσπάθειες να προωθηθεί το ευρώ ως ανταγωνιστικό αποθεματικό νόμισμα έναντι του δολαρίου.
Ένα σημαντικό εμπόδιο στη μεγαλύτερη συσσώρευση ευρώ από τις παγκόσμιες κεντρικές τράπεζες ήταν η πολύ μικρότερη και λιγότερο ομοιογενής αγορά κρατικού χρέους, σε σύγκριση με την τεράστια αγορά των αμερικανικών κρατικών ομολόγων, και η έλλειψη ομολόγων που βαθμολογούνται με τριπλό Α.
Επενδυτική στροφή στην Ευρώπη
Το Reuters παρατηρεί εξάλλου ότι έχει κλείσει αισθητά το spread γερμανικών και αμερικανικών ομολόγων, γεγονός που μαρτυρά επενδυτική στροφή στην Ευρώπη.
Η διαφορά μεταξύ των αποδόσεων των δεκαετών ομολόγων των ΗΠΑ και της Γερμανίας έχει μειωθεί κατά 62 μονάδες βάσης (bps) από την αρχή του έτους, περιοριζόμενη στις 158 μονάδες βάσης, και οδεύει προς τη μεγαλύτερη τριμηνιαία πτώση από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, εξαιρουμένων των διακυμάνσεων κατά την πανδημία.
Το χάσμα αυτό αντανακλά τη διαφοροποίηση στα επιτόκια και τις οικονομικές προοπτικές και είναι κρίσιμο τόσο για τις επενδυτικές ροές όσο και για την ισοτιμία ευρώ/δολαρίου, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τα εμπορικά ισοζύγια, τα επίπεδα του πληθωρισμού και την κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Πώς εξηγείται αυτό; Ενώ η Γερμανία ενέκρινε τον Μάρτιο σχέδια για μαζική αύξηση δαπανών, από την ανάληψη των καθηκόντων του στις 20 Ιανουαρίου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει επιβάλει δασμούς σε μεγάλους εμπορικούς εταίρους, έχει μειώσει το εργατικό δυναμικό της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και έχει ξεκινήσει τις απελάσεις μεταναστών, όπως είχε δεσμευτεί στην προεκλογική του εκστρατεία.
Η απόκλιση στις δημοσιονομικές πολιτικές, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα οικονομικά δεδομένα των ΗΠΑ αρχίζουν να εξασθενούν και οι επενδυτές ανησυχούν για επιβράδυνση της ανάπτυξης, φέρνουν πτώση των αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων και άνοδο των γερμανικών. «Οι δημοσιονομικές πολιτικές είναι πλέον ο βασικός λόγος πίσω από τη διαφοροποίηση μεταξύ της ευρωζώνης και των ΗΠΑ», δήλωσε ο Αθανάσιος Βαμβακίδης, επικεφαλής στρατηγικής συναλλάγματος παγκοσμίως στη BofA.
Μια ύφεση στις ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση των αποδόσεων των αμερικανικών ομολόγων, με τη διαφορά να φτάνει σε επίπεδα που παρατηρήθηκαν μεταξύ 2000 και 2009, όταν ο μέσος όρος ήταν 30 μονάδες βάσης, εκτιμά η ING.
naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου