Γροιλανδία: Μία τραγωδία από το μέλλον

 

Η συντριπτική πλειονότητα από τα περίπου οκτώ δισεκατομμύρια κατοίκων της υφηλίου δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν πού διάολο 

βρίσκεται στον χάρτη η Γροιλανδία.

"Κάπου ψηλά", θα σου πουν οι πιο καλά ενημερωμένοι• "εκεί που κάνει ψοφόκρυο", θα προσθέσουν όσοι συμμερίζονται την ίδια αίσθηση χιούμορ με τον Τζέι Ντι Βανς. Το μυστήριο της Γροιλανδίας πυκνώνει εάν συνυπολογίσεις ότι αναφερόμαστε στο μεγαλύτερο νησί του κόσμου (με την προϋπόθεση ότι θα θεωρήσουμε την Αυστραλία τμήμα ηπείρου –της Ωκεανίας- και όχι νησί), ενώ εξηγείται κάπως από δύο ακόμη ιδιομορφίες της: το 81% της επιφανείας της καλύπτεται από πάγο και είναι εξαιρετικά αραιοκατοικημένη –συνολικά οι πέντε όλοι κι όλοι δήμοι της δεν αριθμούν ούτε εξήντα χιλιάδες ψυχές (αισθητά λιγότερες από όσες αριθμούν μόνα τους τα Τρίκαλα).

Εμφανισιακά ό,τι εγγύτερο στη μαύρη τρύπα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα στην καρδιά του γαλαξία μας.

Και όμως. Αυτή η μαύρη τρύπα με πληθυσμό ελληνικής κωμόπολης τόλμησε να βγάλει κοροϊδευτικά τη γλώσσα της στον δεύτερο ισχυρότερο άνδρα του κόσμου, σε μια εποχή μάλιστα που η υπεροψία του τελευταίου δείχνει να έχει πάρει ανεπιστρεπτί την ανιούσα. Όχι πως δεν τον καταλαβαίνουμε. Το 41χρονο σήμερα "βλαχαδερό" από το Μίντλταουν του Οχάιο, όχι μονάχα επιλέχτηκε ως υποψήφιος αντιπρόεδρος από τον άνθρωπο που κάποτε είχε αποκαλέσει "Αμερικανό Χίτλερ", αλλά κι επικράτησε του ευνοούμενου ενός από τους πλουσιότερους (του δεύτερου πιο πλούσιου, για να είμαστε ακριβείς) ανθρώπους: ο Τζεφ Μπέζος, το αφεντικό της Amazon, είχε καταφέρει μετά από πολλά χρόνια –και ακόμη πιο πολλά χολερικά σχόλια (εκατέρωθεν)- να "σπάσει τον πάγο" με τον Ντόναλντ Τραμπ, να επιβάλλει, όχι χωρίς κόστος, "ευνοϊκή (υπέρ των ρεπουμπλικάνων) ουδετερότητα" της παραδοσιακά "δημοκρατικής" WashingtonPost(ιδιοκτησίας του πλέον) και να προτείνει στον υποψήφιο πορτοκαλί πλανητάρχη έναν "δικό του" ως υποψήφιο αντιπρόεδρο, τον Νταγκ Μπέργκαμ, κυβερνήτη της Βόρειας Ντακότα• ο Τραμπ αρνήθηκε να κάνει το χατίρι του "δεύτερου πιο πλούσιου" κι έχρισε με το μαγικό του ραβδάκι τον Βανς "από το πουθενά".

Ακόμη πιο πρόσφατα, ο Βανς είχε την ευχαρίστηση να "κακοποιήσει" σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση τον πρόεδρο της Ουκρανίας ΒολοντίμιρΖελένσκι, σαν ντόπερμαν που δαγκώνει κατά παραγγελία όποιον του υποδείξουν. Εν ολίγοις, αυτό το υπερτροφικό "εγώ" δεν ήταν ψυχολογικά προετοιμασμένο να επισκεφθεί τη μαύρη τρύπα του Αρκτικού Κύκλου και να μην τον υποδεχτεί κυριολεκτικά... κανένας από τους, έτσι κι αλλιώς, παγκοσμίως αγνώστους ιθύνοντες της Γροιλανδίας. Η υψηλόβαθμη αμερικανική αντιπροσωπεία που, εκτός από τον Βανς και τη σύζυγό του, περιελάμβανε τον σύμβουλο εθνικής ασφαλείας ΜάικλΓουόλτς, τον υπουργό ενέργειας Κρις Ράιτ και τον γερουσιαστή ΜάικλΛι, φιλοξενήθηκε αποκλειστικά σε μια απομακρυσμένη αμερικανική στρατιωτική/διαστημική βάση –ουσιαστικά και τυπικά, με άλλα λόγια, πάλι σε "αμερικανικό έδαφος": σαν να μην πάτησαν καν το πόδι τους στον καταραμένο διαβολότοπο.

Η Δανία, της οποίας ημιαυτόνομο έδαφος αποτελεί η Γροιλανδία, δεν έκρυψε τη βαθιά ικανοποίησή της για το "χουνέρι" του Βανς• το θεώρησε ως δίκαιη ανταπόδοση στην αγένεια των "αγροίκων Γιάνκηδων" να έρθουν ακάλεστοι και με δεδηλωμένη την πρόθεσή τους να "αγοράσουν" ένα μέρος της εθνικής της επικράτειας. Η Δανία, όμως, πικρά γνωρίζει ότι είναι μια ικανοποίηση με ημερομηνία λήξης.

Σύμφωνα με τους δυσοίωνους υπολογισμούς των επιστημόνων, σε δέκα χρόνια από σήμερα το μεγαλύτερο μέρος των πάγων της Γροιλανδίας θα έχει λιώσει και πέρα από την εμφανή τραγωδία για τον υπόλοιπο πλανήτη, με τις δραματικές συνέπειες από το ανέβασμα της θαλάσσιας στάθμης, θα δρομολογηθεί και η τραγωδία για την ίδια τη Γροιλανδία: οι πλούσιες "σπάνιες γαίες" στο υπέδαφός της θα είναι άμεσα κι εύκολα προσβάσιμες, ενώ και ο διάπλους μέσω του "ξεπαγωμένου" Αρκτικού Κύκλου (σχεδόν ο μισός χρονικά, σε σύγκριση με τον διάπλου μέσω της Διώρυγας του Σουέζ) θα σημάνει κολοσσιαία νέα κέρδη για τους εφοπλιστές. Ήδη τα κοράκια –ρωσικά, κινεζικά, ακόμη και βορειοκορεάτικα πλοιάρια- μαζεύονται γύρω από την οικολογικά ψυχορραγούσα Γροιλανδία.

Ετοιμάζονται για το "μεγάλο φαγοπότι", δίχως να έχουν ξεκάθαρο στο μυαλό τους "πόσα" και "πόσους" θα θυσιάσουν προκειμένου να εξασφαλίσουν "μια θέση στο τραπέζι". Δεν έχει γραφτεί ακόμη, ούτε καν σαν προσχέδιο, το σενάριο μιας τραγωδίας από το μέλλον.

tetoc.gr