Ωστόσο, οι δύο άνδρες έχουν επίσης παρόμοια κοσμοθεωρία, όπως σχολιάζει το βρετανικό δημοσίευμα τονίζοντας πως Τραμπ εμπιστεύεται τον ασφαλή για τον ίδιο χώρο των podcast στον οποίοι καταφεύγει συχνά αποφεύγοντας τα παραδοσιακά ΜΜΕ.

Ενδεικτικά, κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2024, ο Τραμπ απέφυγε τις εμφανίσεις σε βασικούς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, αλλά εμφανίστηκε σε μια σειρά από ινφλουένσερ. Το περιοδικό Forbes ανέφερε ότι το 20% των πιθανών ψηφοφόρων του παρακολούθησαν ένα από τα podcast του Τραμπ, κάτι που επηρέασε την ψήφο ειδικά των νεαρών ανδρών.
«Σαν ένα καλαμάρι που δέχεται επίθεση»

Στη συνέντευξη με τον Φρίντμαν ο Τραμπ δέχθηκε πάντως κάποια πίεση καθώς ο οικοδεσπότης του ανέφερε τους ψευδείς ισχυρισμούς του ότι οι εκλογές του 2020 είχαν κλαπεί. Έκανε επίσης αναφορά στη σύνδεσή του με τον Τζέφρι Έπστιν. Ωστόσο ο Τραμπ βγήκε αλώβητος.

«Η συνάντηση του Φρίντμαν και του Τραμπ μου θυμίζει ένα καλαμάρι που δέχεται επίθεση και δημιουργεί ένα σύννεφο από μελάνι. Ο Φρίντμαν κάνει μεγάλες, σπουδαίες ερωτήσεις τύπου αν ο Τραμπ πιστεύει στον Θεό, ή αν διαφθείρει η εξουσία. Και ο Τραμπ απαντάει με κοινοτοπίες. Δεν μαθαίνεις τίποτα… Ο Φρίντμαν φαίνεται να αγνοεί ότι οι πολιτικοί λένε ψέματα. Ή, τουλάχιστον ότι υπεκφεύγουν. Όταν παίρνεις συνέντευξη από έναν δημόσιο διανοούμενο, είναι εκεί για να εξηγήσει τις ιδέες του. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που οι πολιτικοί δίνουν συνεντεύξεις. Είναι εκεί για να προπαγανδίζουν», σχολιάζει η Helen Lewis του Atlantic, εκτιμώντας ότι τα νέα μέσα έχουν γίνει ένα παιχνίδι για τους καλά δικτυωμένους.

Γα παράδειγμα, ο Φρίντμαν χαρακτήρισε τη συνέντευξή του με τον Μόντι, που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα, ως «μία από τις πιο συγκινητικές συνομιλίες και εμπειρίες της ζωής» του. Ο Μόντι έχει κατηγορηθεί για αυταρχισμό στην Ινδία. Όμως ο Φρίντμαν προσέγγισε προσεκτικά το θέμα της ενός κύματος βίας που άφησε έως και 1.900 νεκρούς. Ο Μόντι επαίνεσε την ευγένειά του και έδωσε μια διπλωματική απάντηση. «Πολλοί άνθρωποι σας αγαπούν», συνέχισε ο Φρίντμαν αλλά «πολλοί δημοσιογράφοι αναζητούν τίτλους για τα κλικ, κατηγορούν, επειδή λειτουργούν με κίνητρο, επειδή θέλουν τον τίτλο, τη φθηνή βολή». Λοιπόν, συνέχισε, «πώς αντιμετωπίζεις την κριτική;»
Αφελής ή επικίνδυνος;

Πριν από το Διαδίκτυο, ο μόνος τρόπος να αποκτήσει δημοσιότητα ένας πολιτικός ήταν να εμφανιστεί στο BBC ή στο CNN, επομένως οι δημοσιογράφοι είχαν την πολυτέλεια να είναι επιθετικοί, σημειώνει η Telegraph. Πλέον όμως ο πολιτικός μπορεί να πάει σε άλλο μέσο, στη μορφή του οποίου προσαρμόζεται η συνέντευξη. Ίσως μέρος της αντιπάθειας για τον Φρίντμαν να οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει σε μια αγορά που δεν έχει θέση για πάρα πολλούς «επαγγελματίες», συνεχίζει.

Τι πιστεύει όμως ο ίδιος ο Φρίντμαν; Στη συζήτηση που είχε με τον Μπέρνι Σάντερ, εξέφρασε τη συμπάθειά του για τις απόψεις του σχετικά με τη μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης. Με τον Τάκερ Κάρλσον αμφισβήτησε τον ισχυρισμό του ότι η Αμερική είναι διεφθαρμένη και οικονομικά αποτυχημένη. Στη συζήτηση με τον Ζελένσκι, φάνηκε ειλικρινά έκπληκτος που ο Ουκρανός ηγέτης δεν ήθελε να μιλήσει μαζί του στα ρωσικά και δήλωσε ότι είναι «όνειρό» του ο Ζελένσκι, ο Τραμπ και ο Πούτιν να μπορούσαν απλώς να καθίσουν και να συμφωνήσουν σε μια ειρηνευτική συμφωνία.

«Πρέπει να δείτε τον Πούτιν ως ένα σοβαρό άτομο που αγαπά τη χώρα του και αγαπά τους ανθρώπους στη χώρα του», είπε στον Ζελένσκι, ο οποίους του απάντησε ότι ο Πούτιν δεν αγαπά τη χώρα του, αλλά τη θυσιάζει.

«Ο Φρίντμαν δεν είναι ένας κυνικός που προκαλεί οργή για τα κλικ και τα χρήματα. Είναι ιδεαλιστής, ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι αν μπορέσει να πάρει τον Ζελένσκι και τον Πούτιν στο podcast του, θα δουν τις ομοιότητές τους και θα συμφωνήσουν. Στην πραγματικότητα, όπως λέει ο Ζελένσκι, ο Πούτιν ανήκει σε έναν άλλο αιώνα, ομιλεί διαφορετική ηθική γλώσσα, και αν δεν το καταλάβει αυτό ένας άνθρωπος που παίρνει τέτοιες συνεντεύξεις, τότε κινδυνεύει να δώσει ένα ανοιχτό μικρόφωνο στο κακό», καταλήγει το δημοσίευμα.

naftemporiki.gr