Πρόκειται για ένα καθαρό πολιτικό και στρατηγικό σήμα, που δείχνει πλέον τη σταθερή επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης να εμβαθύνει τη συνεργασία με το Ισραήλ και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μακροχρόνια παρουσία της ισραηλινής αμυντικής βιομηχανίας στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, η συγκεκριμένη προμήθεια αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού, ο οποίος δεν αφορά μόνο την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων με σύγχρονα οπλικά συστήματα, αλλά και τη μεταφορά τεχνογνωσίας από την εν λόγω χώρα, τη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας στην παραγωγή και, σε βάθος χρόνου, τη δημιουργία ενός νέου αμυντικού οικοσυστήματος στον τόπο μας.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιδιώκει οι συνεργασίες αυτές να έχουν διάρκεια δεκαετιών και όχι τον χαρακτήρα αποσπασματικών αγορών.

Σε αυτή τη στρατηγική εντάσσεται και η προμήθεια των εκτοξευτών Puls από τη σύμμαχο χώρα. Πρόκειται για συστήματα πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων, δηλαδή οχήματα που μπορούν να εκτοξεύσουν σε πολύ μικρό χρόνο μεγάλο αριθμό πυραύλων διαφορετικού βεληνεκούς.

 Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι η ευελιξία, καθώς μπορούν να προσαρμοστούν σε διαφορετικές αποστολές, από την υποστήριξη χερσαίων δυνάμεων μέχρι την προσβολή στόχων σε μεγάλη απόσταση με ακρίβεια.

 Σε αντίθεση με παλαιότερα συστήματα, οι Puls μπορούν να χρησιμοποιούν ποικιλία πυρομαχικών, προσφέροντας στον στρατό περισσότερες επιλογές ανάλογα με το επιχειρησιακό σενάριο.

Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός ότι μέρος των συγκεκριμένων συστημάτων θα κατασκευαστεί στην Ελλάδα. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, έχει ξεκαθαρίσει ότι υπάρχει πρόβλεψη για ελάχιστη συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε ποσοστό 25%.

Αυτό σημαίνει ότι ελληνικές εταιρείες θα εμπλακούν στην παραγωγή, στη συναρμολόγηση ή στην υποστήριξη των συστημάτων, αποκτώντας πολύτιμη εμπειρία και τεχνογνωσία.

Ωστόσο, οι εκτοξευτές Puls αποτελούν μόνο ένα κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου παζλ.Η Αθήνα σχεδιάζει τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης, πολυστρωματικής αεράμυνας, η οποία θα μπορεί να αντιμετωπίζει διαφορετικού τύπου απειλές από τον αέρα.

Στο σύγχρονο περιβάλλον, οι κίνδυνοι δεν περιορίζονται μόνο στα μαχητικά αεροσκάφη, αλλά περιλαμβάνουν πυραύλους, βαλλιστικές απειλές, drones και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο σε πολεμικές συγκρούσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για την προμήθεια συστημάτων από άλλες μεγάλες ισραηλινές εταιρείες, όπως η Israel Aerospace Industries και η Rafael. Τα συστήματα αυτά αναμένεται να αποτελέσουν τον βασικό κορμό της λεγόμενης «Ασπίδας του Αχιλλέα», δηλαδή της νέας αρχιτεκτονικής αεράμυνας της χώρας.

Ένα από τα συστήματα που εξετάζονται είναι το Spyder. Πρόκειται για αντιαεροπορικό σύστημα μικρού και μεσαίου βεληνεκούς, σχεδιασμένο για την αντιμετώπιση αεροσκαφών, ελικοπτέρων και drones.

Στόχος είναι να αντικαταστήσει παλαιότερα συστήματα ανατολικής προέλευσης, όπως τα OSA-AK και τα TOR M1, τα οποία, αν και επιχειρησιακά χρήσιμα, θεωρούνται πλέον ξεπερασμένα τεχνολογικά και δύσκολα στη συντήρηση.

Παράλληλα, στο τραπέζι βρίσκεται και το σύστημα Barak MX της Israel Aerospace Industries. Το Barak MX είναι αντιαεροπορικό σύστημα μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, ικανό να αντιμετωπίζει τόσο αεροπορικές απειλές όσο και πυραύλους.

Προορίζεται να αντικαταστήσει τα συστήματα Hawk, τα οποία βρίσκονται σε υπηρεσία εδώ και δεκαετίες και, παρά την αξιοπιστία τους, δεν μπορούν να ανταποκριθούν πλήρως στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Η σημασία του Barak MX ενισχύεται από το γεγονός ότι η IAI έχει ήδη παρουσία στην Ελλάδα, μετά την εξαγορά της Intracom Defence, γεγονός που διευκολύνει τη βιομηχανική συνεργασία.

Σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο άμυνας, η Ελλάδα συζητά την προμήθεια συστημάτων αναχαίτισης βαλλιστικών και άλλων πυραύλων μεγάλης εμβέλειας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το David’s Sling στην έκδοση Sky Capture, που έχει κατασκευαστεί από την κρατική ισραηλινή εταιρεία Rafael με την αμερικανική Raytheon Missiles & Defense.

Πρόκειται για σύστημα που έχει σχεδιαστεί για να καταρρίπτει προηγμένους πυραύλους σε μεγάλες αποστάσεις και αποτελεί βασικό στοιχείο της ισραηλινής αεράμυνας. Η ένταξή του σε ελληνικό πλαίσιο θα σήμαινε σημαντική αναβάθμιση των δυνατοτήτων αποτροπής της χώρας.

Οι λόγοι που οδηγούν την Ελλάδα προς τις ισραηλινές λύσεις είναι πολλοί. Τα συγκεκριμένα συστήματα θεωρούνται οικονομικά ανταγωνιστικά σε σχέση με αντίστοιχες ευρωπαϊκές προτάσεις, ενώ το Ισραήλ εμφανίζεται πιο πρόθυμο να μοιραστεί τεχνογνωσία και να προχωρήσει σε συμπαραγωγές.

Επιπλέον, η εξαγορά ελληνικών εταιρειών από ισραηλινά σχήματα δημιουργεί συνθήκες για κοινή ανάπτυξη προϊόντων και οικονομίες κλίμακας. Από την πλευρά τους, οι Ισραηλινοί βλέπουν την Ελλάδα όχι μόνο ως πελάτη, αλλά και ως στρατηγικό εταίρο και πιθανή πύλη προς την ευρωπαϊκή αγορά. Παράλληλα, η Αθήνα έχει λειτουργήσει τα τελευταία χρόνια ως παράγοντας διευκόλυνσης για το Ισραήλ, παρέχοντας υποστήριξη σε κρίσιμες περιόδους και προσφέροντας γεωγραφικό και επιχειρησιακό βάθος για ασκήσεις και μετακινήσεις.

newsbeast.gr